We have read lots of poetry about the problems but very few are with solutions.
This is also not so ideal but I liked the way it is presented -

From Nepalikavita.com

श्यामकृष्ण श्रेष्ठ
यसपुस्ताका नवयुवकप्रति

राष्ट्रभक्त हे युवकहरू ! भन हाम्रो भाषा हाम्रो भेष
राख्छौँ हामी सदा सुरक्षित हाम्रो माटो, हाम्रो देश ।

खुला सिमाना चोर, लुटेरा तस्करको निर्बाध प्रवेश
सुगम ठाउँको कुरा के र पुगिसके ती दर्ुगम गाउँ समेत
देख्दा यस्तो देशभरि नै उठ्दछ मनमा प्रश्न अनेक
प्रभुसत्ता सम्पन्न देश हो या पराइको प्रान्त विशेष ?

संकट घण्ट बज्यो, सुन्दैनौ - श्रवण शक्ति नै छैन कसो
स्वदेशप्रतिको माया ममता तिम्रो मुटुमा छैन कसो ?
मिचिसके कति खुला सीमाना नदी अनेकन शोषिसके
पछुुतो पर्ला भोलि आज नै युवकहरू हो ! हेर्छौ के ?

चार जात छत्तिस वर्णे सुन्दर यो फूलबारीमा
परचक्रीको चहलपहल यो मातृभूमिको छातीमा
युवापुत्र ! कति हेरिरहन्छौ आऊ न बाहिर आऊ छिटो
स्वाभिमानको शिर निहुर्राई बाँच्नुभन्दा मर्नु निको ।

तथाकथित यी भ्रष्ट राजनेताले देश डुबाइसके
हर्दाहर्दै मूल्यवान दशकाधिक वर्षगुजारीसके
जानाजानै र्सार्वभौम सत्ताको धज्जी उडाइसके
निरा व्यक्तिहरू स्वार्थपूर्तिमै परवशता स्वीकारिसके ।

यस्तो स्थितिमा राजनीतिको दलदलमा नफसेर तिमी
छाती फुकाई आऊ अगाडि युवकहरू ! चट्टान बनी
राष्ट्रघातीहरू जहाँ जहाँ छन् खोजी खोजी नाश गर
युवाशक्तिको सामु पराजित हुन्छ अवश्यै शत्रुगण ।

आजै अहिल्यै देशभरिका युवकहरू ! संगठित बन
राष्ट्रभक्तिको निम्ति अत्यन्तै गरिमामय दृष्टान्त बन
स्वदेशको अस्तित्व सुरक्षण गर्ने दृढ संकल्प गर
अतिक्रमित जे जति हुन् हाम्रो भू-सीमा विस्तार गर ।

राष्ट्रभक्त हे युवकहरू ! भन हाम्रो भाषा, हाम्रो भेष
राख्छौं हामी सदा सुरक्षित हाम्रो माटो हाम्रो देश ।
(साभार: जनमत कविता खण्ड १ २०६४)

View/Share this post only

गीत

मै नरहे मेरो लागि यो धर्तीमा के नै छ र
बाँचुन्जेल संसार छ भने अरू केको डर

मैले हिँडे बाटो हिँड्छ, म रोकिए पर्खाल हुन्छ
मैले हाँसे फूल हाँस्छ, मैले रोए जून रुन्छ
म बगे यो नदी बग्छ, सुकेँ भने म बगर
बाँचुन्जेल संसार छ भने अरू केको डर

म छु र त मेरो लागि घाम लाग्छ, पानी पर्छ
मेरै लागि बतास चल्छ, फूलले 'नि सुवास छर्छ
प्रकृतिको भन्दा बढी कसैको नि हुन्न भर
बाँचुन्जेल संसार छ भने अरू केको डर

मैले सुने गीत बज्छ, मैले हेरे दृश्य बन्छ
मैले मानिदिए मात्र ढुंगामाथि भगवान् छ
आफैँभित्र ईश्वर छ किन खोज्नु पर पर ?
बाँचुन्जेल संसार छ भने अरू केको डर ।

जनक पौडेल

तन्नेरि डट कम

Shirish dai,
Monday assembly ma kabita bhaneko jasto lagyo ni tapai le. You reminding me of those old days.

OK Himalaya

Here is one for you.

उनी कविता जीवनको रङ्गले लेख्छिन्

- Manu Manjil


उनी अक्षर जान्दिनन्

तर सुन्दर कविताहरू लेख्छिन् ।

सबेरै अँध्यारालाई घरबाट खेदिसक्छिन्

घामले मझेरी र आँगन पोतिसक्छिन्

अँगेनामा न्यानो पोखिसक्छिन्

बिहानै घरभरि बिहान छिरिसक्छ

पूजाकोठामा बलेको धूप

आशीर्वादको महक बोकेर चोटाकोठा पुगिसक्छ

म ब्यूँझदा उनी घरभरि जीवन लेखिसक्छिन् ।

View/Share this post only

atti सुन्दर kabita!!

म पुर्खाले छाएको छानोले वर्षात् रोक्छु

पुर्खाहरूले उभ्याएको आँगनले आँधी छेक्छु

मसित मैले नबनाएको यौटा सुन्दर घर छ

मैले नकमाएको ऐश्वर्य छ ।

(पुर्खाहरूप्रति)

Manu Manjil

Enjoyed reading, keep posting!

घरको आंधी

मनु मन्जिल

उनी रिसाउंदा घरभित्र एउटा आंधी पस्छ

झ्याल-ढोका, थाल र रिकापीहरू

मस्तिष्क चर्कने गरी बज्छन् ।



सारीको सप्को उनको पटुकीभित्र खांदिन्छ

चुल्ठो फुक्छ असरल्ल

तुफान उठ्ताको कालो बादलजस्तो ।



हठात् गति बढ्छ हिंडाइमा उनको

क्रोध उनको अनुहारमा गुरांसको खेती गरेर बस्छ ।



घामका किरणहरू घरका भित्ताहरूमा ओइलाएर र्झछन्

आंखाबाट मोती झारिरहेका कलिला नानीहरू

दोस्रो काखतिर बसाई र्सछन् ।

मेरो छातीमै मुख लुकाएर बसेका नानीहरू बोकेर

कैले त म पनि आमा हुन्छु ।



केहीबेर अंगेनामा चिसो उग्राएर बस्छ

केहीबेर पूजाकोठामा लयहीन घण्टी बज्छ ।



समय एकछिन घरभित्र विप्लव उफारेर मजा लिन्छ

तर एकैछिन हो,

आँधी घर हल्लाएर गइसकेको हुन्छ

हेर्नु, अझै उनको अधरबाट जून खसेको हुंदैन ।

खुला सिमाना चोर, लुटेरा तस्करको निर्बाध प्रवेश
सुगम ठाउँको कुरा के र पुगिसके ती दर्ुगम गाउँ समेत
देख्दा यस्तो देशभरि नै उठ्दछ मनमा प्रश्न अनेक
प्रभुसत्ता सम्पन्न देश हो या पराइको प्रान्त विशेष ?


गजब राम्रो । अहिलेको नेपाललाइ समसामयिक् कबिताको नै खाचो छ । काल्पनिक कबिता राम्रो भये पनि भोलि जनमन गाउनु पर्यो भने सबै प्रकारको कबिताको के वास्ता पुस्ताहरुलाइ । तर पोजिटिभ् कविता भने पनि समसामयिक नेपालको हालचाल चै नेगेटिभ नै छ हे हे ।

राम्रा राम्रा कविता सिरिश दाइ ....

हजुर संग त भण्डार नै छ ..... तर अफसोस नेपालीकविता.कम शयेद भन्दा छ अचेल....... यसका सामाग्री कहाँ गए होलान..... या छुट्टै अरु अंतर्जालमा नया ठेगाना पो खोलेको छ कि ?

अरु पनि यस्तै कविता पढ्न पाए हुने

- थाहा छैन