Posted by: PallaGhareAntare August 23, 2007
Login in to Rate this Post:
0
?
लौ खाजा खानी ट्याम पाइयो, सिधै चौतारीमा आईयो। अब गरुम कुरा।
जिम्माल बा लोल। सप्पै भेउ पाई सकेचन बाबै। छुट्या चैँ गाना गाउनी हो, अब आफु परियो गाईने। भउते र कुम्लेले चैं पक्कै सुन्या हुनु पर्छ भन्नि मानिचु के रे।
हिज त काँ एकैछिन दिउसो आँखा छलेर हो नत्र के पाइन्थ्यो र ? जमा जम्मी तिन पल्ट बिहान सवेरै, खाजा खानि बेलाँ र साँझ त्यो पनि कहिले काँहि मत्रै त हो नी चौतारी च्याउन पाउनि तेस्मा नी आधी भन्दा बढि त पढ्दा पढ्दै बितिहाल्छ। अब भने ४,५ दिन ढुक्क छ, साहु बुढाले सहर तिर पठौना ला छन आज राति देखिन, जत्ति चौतारी आए नि भो।
गजलको कुरो चल्या बेलाँ रिट्ठेले तो नेपालि गाना हालेछ तर बिहानै देखिन मलाई जगजितका गजल याद आको तो नेपालि गाना नि जगजितकै गजल को उल्था हो नेपालीमा ल सुनम :
"जिवन क्या है चलता फिरता एक खिलौना है
दो आँखोमें एक में हंसना एक में रोना है
रात अँधेरी भोर सुनहरी
यहि तो जीवनकि रीत है
हर् पल में दुखका साया
सुख तो बहाना है"
कुम्ले क्या हो? हुँदा हुँदा गुद्री पुगिसकेच। आफुलाई चँहि तो चाचा जी को च्या पसल याद आयो एक का दुइ भन्दा। अनि याद आयो गाना:
"बोलो बोलो बोलो क्या देखा
बोलो बोलो बोलो क्या देखा तुने मेरेमें
मेरा बंगला देखा या मेरि गाडि देखि
या मेरा सारा ब्यान्क ब्यालेन्स देखा
ना मेरे सपने देखे ना मेरा जज्बा देखा
ना मेरा टुटा हुवा दिल देखा"
मिस दिदी मुइले त हउरले पक्कै पढ्नु भो होला भन्नि मानिकिम के रे। सप्पै काँ पढ्न पाइया थ्यो र बिहान। अब अरु चाँहि बिस्तारै। देख्नु भन वाँ गोताएँले कविता भन्द्या, अरु त झन लेख्दै लेखेनन के लाई शब्द खेर फाल्नु ब्यर्थै भनेर होला। अलि homework पुगेन जस्तो मानिचु मुइले।
लौ सप्पैलाई नमस्कार अब एकै चोटि राति भेटुम्ला। हर्न प्लिज।