अरु मुजी हरु क्रिसमस र न्यु यर मा जाँड खाएर, खतरा खतरा रेस्टुरेण्ट धाएर, गर्ल्फ़्र्नेड संग सेल्फी खिचेर फेस्बुकां राख्छन आफू चाहिं मुजी आफ्नी ठिटी लाइ क्यालिफोर्निया सराउँदै सास्ती, मुजी २३ डिसेम्बर मा गाडि भरि सामान कोचेर पश्चिम तिर लागियो, मेरी फियांसी को काम ४ ज्यानुअरि बाट सुरु हुने मुजी रेलोकेशन का मान्छे आउने ८ मा, अब भएन मुजी? दिमाग खराब भो त्यसैले सकेसम्म कोचेर सामान २३ को ११ बजे बिहान हुँदो हो क्यालिफोर्निया लागियो.

प्लान के थ्यो भने, दिन भरि मैले गाडि चलाउने. मुजी रात भरि ठिटी ले गाडि चलाउने, भोलि दिन भरि मैले, त्यसपछि को रात फेरी मेरी ठिटी ले, तर लास्टाँ प्लान चेन्ज भो, ठिटी कि पर को मामा पर्ने कि छोरी नि जाने भै हामि सित, उसको ब्वाइफ़्रेण्ड मुजी सित क्रिसमस मनाउन, टिकस महँगो भाको ले वन वे हामि सितै मुफ्त मा, घण्टा जस्तो रीस उठ्यो तर मोरी लाइ पिक गरेपछि दिल खुस, च्वांक रैछे, खुबै हाँस्न पर्ने, मुजी सफर खतरा कट्ने भो भनेर मनै गद-गद.

खैर केटि हरु को कुरो त्यस्तै हुन्छ, सिकागो नजिक बाट मामा कि छोरी लाइ पिक गरियो, मुजी गाडि रात भरि मैले मात्र चलाएँ, बिचरी सामान सित च्यापिएर ब्याक सिटाँ गोडा फ़ाडेर बसेकी देखेर आङ्गै जिरिन्न्ग भएर सिरिङ्गै भो, "भिनाजु क्यालीफोर्निया कैले आउँछ" पो भन्छे मोरी, थप्पड लाउनु जस्तो.

रात भरि मुजी ८० को स्पीडाँ हाँकियो, बिहान आठ बजे त वायोमिंग छिरिसकेका रैछौँ, मेरी फियांसी उठेर "थ्याङ्क्यु बेबी" भन्दै काँध मसाज गर्न लागि, समय कम थियो, नजिकै ग्यास स्टेशन रोकेर एक चाक हगेर, स्याण्ड्विच र कफी किनियो, अनि फेरी रोडां, अरिजीत को गीत सुन्दा सुन्दा कानै पाक्न लागिसक्या थ्यो तर साली नानि अगाडि रिसाउन मिलेन. खैर साल्ट लेक सिटी मा लन्च खाइयो, अनि साली नानि गाडि चलाउन लागि, म मुजी प्यासेन्जर सीटां बसेर साली नानि का चट्ट मिलेका दुध हेर्दै बसेको कहिले आँखा लागेछ पत्तै लागेन.

"भिनाजु भिनाजु" भन्दै आवाज आको देखेर मुजी उठें आफु, जाँठो सात घण्टा निदाइएछ, अन्धकार भैसक्या रैछ, अलिकति आत्तें पनि, आफ्नी ठिटी लाइ हेर्छु पछाडी मस्त घुरान दिएर लम्पसार. साली नानि ले खतरा चलाईछ गाडि, येसो हेर्छु रिनो, नेवाडा पो आइसक्या रैछ. भएन बा भनेर गाडि एउटा एक्जिट लिएर रेस्टुर्याण्ट मा रोकेर खतरा इटालियन भोजन गरियो. तर अब मुजी गर्ने के, जम्मा चार घण्टा मात्रै बाँकी छ फ़्रिमनटाँ नयाँ किन्या घर आउन, तर मुजी थकाइ भने लाग्यो.

"भिनाजु ड्रिङ्क गर्न जाउँ" पो भन्छे साली जाँठी. दिमाग खराब भो, बिहान देखि दांत त माज्या छैन, नुहाउनु त परै जावोस बार जाउँ पो भन्छे नकच्चरि, ठ्याम्म गाला मा एक लाउँ जस्तो लाग्यो. तर एउटा लिकर स्टोर पत्ता लगाएर दुइटा मिनिएचर पेट्रोन बोतल किनियो तिनीहरुका लागि आफु लाइ मुजी मिनिएचर ग्रे गूज र ठुलो रेड बुल. त्यसपछि गाडि आफु ले हाँकियो. साली नानि प्यासेन्जर मा ठुलो ठुलो स्वर मा गाना गाउँदै, मेरी ठिटी चाहिं लर्बरिएको स्वर मा साथ् दिंदै, दुइ मोरी बेसुरी हरु को गीत सुनेर लाग्न लाग्या जाँड नि उत्रियो.

खैर आधा घण्टा मा ठिटी हरु बेहोस, टकिला ले कमाल गरेछ, मोरी हरु घुर्न लागे, आफ्नो दिमाग खराब. अब म मान्छे पतित र अपराधि भन्ने कुरा सारा साझावासी लाइ थाहा छ, येस्सो साली लाइ घचघच्याएं, तिन चार चोटी, मोरी उठिन, जोर जोर ले नाम बोलाएँ, फेरी घचघच्याएं, मोरी उठ्दै उठिन. पापी मन मेरो, येसो बिस्तारै दुध छामें, मोरी अझै बेहोस, पछाडि हेरें, मेरी ठिटी निस्लोट, त्यसपछि त के हुनु नि बाबै, चार घण्टा साली को दुध मुसारियो, मोरीको ब्वाइफ़्रेण्ड आफ्नी ठिटी आउने भनेर लाडाँ धार लगाएर बस्या होला, आधा मजा भिनाजु ले. फ्रिमण्ट नै नाअवोस जस्तो भा थ्यो तर मुजी दुइ बजे राति आधारात मा बल्ल तल्ल पुगियो.

ठिटी हरुलाई उठाएँ, दुवै जना बेखबर आखाँ मिच्दै उठे, मेरी ठिटी ले अँगालो हालेर 'थ्याङ्क्स फोर ड्राइविङ्ग बेबी" भनि, साली नानि ले पनि हग गरेर "थ्याङ्क्यु भिनाजु" रे. अलिकति पश्चाताप नि भो तर मुजी म जति गरे नि सुध्रिन चाहिं सुध्रिन्.

आशा छ यहाँ हरु को छुट्टी नि खतरा बित्यो होला, एनिवे, ह्याप्पी न्यु यर.