मेरो बरपिपल, ति खोलानाला अनि झरना 
त्यो हिमालबाट बग्ने चिसो हावा 
कहाँ छर म सँग 
बाबुको काँध, आमाको काख 
त्यो आकाशजस्तै बिशाल 
पानीजस्तै कोमल माया र निस्क्षल मायाको स्पर्श 
कहाँ पाउन सक्छु र म 
मात्र भावनामा मात्रीभूमी लिएर बाँच्ने मान्छे 
देशलाइ भूगोलको आक्रिति चित्र भित्र खोज्छु 
माटो छोएर रुन पो कहाँ सक्छुर म 
केवल कवितामा लेखिने
मेरो जन्मभूमी 
अँगालेर चुम्न पो कहाँ सक्छुर म

मेरा पुर्खाको थलो आज 
सपनाको कटेरोजस्तै भएकोछ 
कल्पनाको कसौटिमा पाकेको खिरजस्तै 
न त खान सक्छु न त दिनै सक्छु 
छड्कीरहेछ यो जिन्दगी
अनगिन्ति सपनाहरुको खाड्कुलोमा
घन्टाघन्टासंग तौलिएर 
डलरमा बिकेकाछन पसिनाहरु यतै 
जन्म भुमीकालागि खर्चिन पनि त सकेका छैनन्! 
उता देश दुखेको बेलामा 
छटपटिएको मत्रै हुन्छ जिन्दगी त र 
पीरमा मलम बनेर लत्पतिन पनि त सकिन 
आखिर के नै गर्न सकेँर मैले!

बिजया दशमी सबैकालागि शुभरहोस|