फुच्चे साथि ,

तिम्रो अर्को किताब को बिमोचन मा उपस्थिति जनाउञ्छु भनेको थिएँ हुन सकेन ...... अब येही किताबको बिमोचन मा चै आउनु पर्ला जस्तो लग्यो मलाई...

अघि देखि पढी बसेको थिएँ केहि नबोली ...... शब्द भेटे पो बोल्नु .... अहा कस्तो लेख्न जान्ने भनेर कति भन्नु तिमीलाई .... यो थानेलाइ त प्रसंसा नै गर्न आउदैन भन्लाउ फेरी..... तर मित्र तिम्रो लेख ले साझाको बगैंचा मग्मगायेकै छ ..... तिम्रो सृजनशीलताको बास्नाको रसास्वादन गर्न पाउनु भाग्य नै हो मेरो ....

तिम्रो यो ध्वाँसे मैले सुरुमा जस्तो सोचेको थिएँ आखिर तेस्तै निस्कियो ..... मायालाग्दो ..... एउटा गीतको सम्झना गराउँछ उसको स्थितिले सधैं ......प्रतीक्षा गर मेरी मायालु समयले मानिसलाइ कहाँ कहाँ पुर्याउँछ ....
बिचरो रुमल्लिरहेछ अमिलो अतित र पतित समयको जालमा ...... अन्तिम खण्ड पढ्ने रहर बाँकी ....

-थाने