Juggy- Thank you, It is my first attempt to try something like this and I am glad you liked it.
थाने- ध्वाँसे साँच्चै नै मायालाग्दो छ है? ;)
yacc - thank you very much, and here goes the third part.
अन्य पढिदिनुहुने ,लाइक गरिदिनुहुने सवैलाऐ धन्यवाद

ध्वाँसे, मैले उसलाई केटावाट पुरुष वनाएँ- साहिँली मगर्नी

अठार वर्षको वैँश,मेरो कसिलो शरिर अनि लोग्नेमान्छेका आँखाहरु। टाँसिन्थे चुम्वक वनेर उनीहरुका आँखा! नजर पनि फरक फरक कसै कसैको हेराईले रिस उठ्थ्यो, कसै कसैकोले काउँकुति लाइदिन्थ्यो।

"हर्के , यहाँ सम्म देखिने वना है !" मैले मेरो छाति देखाउँदै लुगा सिलाउने हर्केलाई भनेकी थिएँ।

उसले पुलुक्क मलाई हेर्यो।

"अलि वढी हुन्छ ,दिलु वहिनी !" उसले डराउँदै मलाई जवाफ फर्कायो।

"वना,वना केहि वढी हुन्न !"

त्यसपछि उसले केहि वोलेन। त्यो टिपिक्क परेको चोलो मैले धेरै समय लगाएँ। म गाउँकै सवैभन्दा राम्री भनेर त भन्दिन। तर सवैका आँखा तान्ने खुवी भने ममा थियो।

************* ************** **************** **************** ************* ****
साहिँलो मगर ले जंगलका वुढा रुख काटेर छेवैको चउरमा थुपार्ने जिम्मा पाएको थियो। म घाँस काट्न जानेवेलामा साहिँलो मगरलाई हेरीरहन्थेँ । मोरोको पाखुरा कति दह्रा , उ रुखका टुनाहरु एक्लै वोक्थ्यो। साहिँलो मगरले वोके जत्ति त दश जनाले पनि वोक्न सक्दैनथे होला। कति दह्रो मान्छे!! एक दिन मैले सपना देखेँ ! सपनामा साहिँलो मगर मलाई वोकेर हिँड्दै थियो। त्यो रुखको टुनाको सट्टा! मलाई भने डर लागेको थियो उसले छेवैको चउरमा मलाई पनि ड्याम्म फ्यालिदिने हो कि भनेर । तर हैन उसले त मलाई वोकेर सिधै घर गयो। परालको छानो भएको घर । छेवैमा फूलवारी, दुइवटा वाख्रा , चार पाँचवटा कुखुरा । उसले मलाई अह्रायो "आज देखि यो कुखुरालाई तिमीले नै चारो दिनु!" मैले टाउको हल्लाएँ।

आमा रिसाउनु भयो हैन किन टाउकोले हिर्काउँछे मलाई भनेर ! सपनामैँ मैले आमाको चिउँडोमा टाउकोले ठोक्काइदिएछु। लाज लागेर आयो । केहि पनि भनिन साहिँलो मगरको वारेमा !

***************** ******************** ******************* **********************

"साहिँला दाजु, काठमात्रै वोक्न सक्छौ कि अरु चिज पनि वोक्न सक्छौ?" मैले घाँस लिएर आउँदा जिस्क्याएँ

"के वोक्दिनु पर्यो भन न !"

" यो घाँस वोकेर घर सम्म पुर्याइ देउ न !"

"घाँस त तैँ सहित वोक्ने भए मात्रै वोक्छु, नत्र भारी नै पुग्दैन मेरो !" साहिँलो पनि जिस्किने नै रहेछ। मैले सपना सम्झे ! मनमा काउँकुति भएजस्तो लाग्यो।

"छ्या कस्तो छिलिएको !" मेरो साथीले साहिँलो लाई गाली गरी । मलाई मन अमिलो भयो। गाली नगरेको भए नै हुन्थ्यो । भोलि देखि वा नजिस्काउने पो हो कि !

"तेरो साथीको रुपले पो त , जिस्किने वनाको !" साहिँलोले पसिना पुछ्यो। मन मा लाग्यो गएर उसको पसिना पुछ्दिउँ।एक अम्खोरा पानी पनि ल्याइदिउँ , मोरो तिर्खाको होला !

भोलिपल्ट देखि म घाँस काट्न एक्लै जान थालेँ। वाटोमा केहि वेर साहिँलो सँग गफ गर्ने समय पनि जुर्यो।

****************** ********************** ***************** *********************
"भाग्छेस् म सँग , तराई जानुपर्छ !" एक दिन साहिँलो मगरले अनायसै मलाई सोध्यो। म आकाशलाई हेरी रहेँ। के भन्ने जवाफ फुरेन।

"मलाई नपत्याकी ?"

"हैन त्यस्तो !"

"त्यसो भए हिँड न त म सँग , मलाई यो गाउँमा वस्दा वस्दा दिक्क लागि सक्यो !"

मैले नाइ भन्ने ठाउँ पाइन। एउटा मन्दिरमा उसले मलाई सिन्दुर पोते लाइदियो।

*********** ****************** ******************* *************** **************

विहेको शुरुको दुइ तिन महिना उसले मलाई खुव माया गर्यो। तर पछि मेरो ठाउँ रक्सिले लियो। उसले काम गर्न छोडेपछि मैलेँ चियापसल शुरु गरेँ। साहिँलो त्यहि चियापसल अगाडी सुति रहन्थ्यो। विहान विहान रक्सी खान जान्थ्यो। घाम लागुन्जेलसम्ममा उसले आफ्नो भाग खाइ सकेको हुन्थ्यो। त्यसपछि सुतिरहन्थ्यो। खाना पनि खाँदैन थियो। मलाई दिक्क लाग्थ्यो। उसले गरेको मायाको फल पनि भेट्टाएँ मैले । एउटी छोरी जन्मी! मेरो शरीर सँधै साहिँलोलाई खोजिरहन्थ्यो। उसको पसिनाको गन्ध अचम्मको थियो। उसलाई रक्सी लागे जस्तै मलाई उसको पसिना लाग्थ्यो। तर साहिँलोलाई त रक्सीले खाएको थीयो। साहिँलो पहिलेको साहीँलो रहेन। प्रत्येक रात मलाई खोइ के नपुगेको के नपुगेको जस्तो लाग्थ्यो।दिक्क लागेर आउँथ्यो। साहिँलोलाई मैले एक दिन लात्तले हानेर खाट वाट लडाइदिएँ। त्यो दिन देखी साहिँलो अर्को कोठामा सुत्न थाल्यो।

छेवैको स्कुलका केटाहरु मेरो चियापसलमा क्यारेम खेल्न आउँथे। मैले पाँच सय हालेर वोर्ड किनेकी थिएँ। एक चोटी खेलेको पाँच रुपैयाँ लिन्थेँ।त्यहि क्यारेममा पल्केको थियो ध्वाँसे।एक दिन ध्वाँसे सँग पैसा थिएन,क्यारेमको वाजी पनि हार्यो।कपाल कन्याउँदै नजिकै आएर भन्यो

" भाउजु आज पैसा छैन भोलि दिँदा हुन्छ ?"

मैले उसलाई नियालेर हेरे । छोह्र सत्रको ठीटो, गज्जपको , साहिँलोको जस्तै पाखुरा वडेमानका! सिलित्त पारेर कोरेको कपाल! कपालमा नरिवलको तेलको वासना !

"खेल्ने वेलामा खेल्छस्, अहिले पैसा छैन भन्छस् ?" म थोरै रिसाएँ

"भोली दि हाल्छु नी !"

"भोलि चाहिँ के वाउको खल्तिवाट चोरेर ल्याउँछस् ?"

"कत्ति किचकिच गरेको हौ , पाँच रुपैयाँ नै त हो नि !"

"कमाको छस् ,कहिल्यै पाँच रुपियाँ !"

"अव पाँच रुपैयाँकै लागि नोकर राख्छौ त भाउजु ?"

किन किन मलाई त्यो दिन पाँच रुपैयाँ छोडिदिउँ जस्तो लाग्यो।

"ल भैगो जा ! तर तेरो स्कुलको एक मुठ्ठी वयर खुवाउनु पर्छ सक्छस्" ध्वाँसेले खुशी भएर टाउको हल्लायो। आखिर उसले चोरेर ल्याउने न हो त्यो। मैले साँच्चै नै त्यो दिन पाँच रुपैयाँ छोड्दे। त्यो दिन राती धेरै वेर सोचेँ यस्तो तालले मेरो व्यापार चल्दैन।

भोलिपल्ट वेलुका वेलुका उ वयर लिएर आयो।

"भाउजु वयर लिएर आको छु !" उ वाहिर वाटै करायो। त्यो दिन दोकानमा मान्छे थिएनन्।साहिँलो कोठामा सुतिराखेको थियो।

"तँ त वचनको पक्का रैछस्, भित्रै आइज !"

मेरो कोठामा नरिवल तेलको वासना चारै तिर छरियो। म तरकारी काट्दै थिएँ।

"काँ राख्दिम ?" उसले वाहिर जान हतार गर्यो।

"किन शान्तीलाई भेट्न हतार भो ?" मैले उसलाई जिस्क्याएँ । क्यारेम खेल्दा केटाहरुले जिस्क्याएको मैले पनि सुनेको थिएँ।

"कसले भन्यो ?" उ रातो भयो।

"थाहा पाइ हाल्छु नि ! सवै गाउँलाई नै थाहा छ" मैले उसलाई अझ रातो वनाउने विचार गरेँ।

"भाउजु कसैलाई नभन्नु ल !" उसले मेरो हात समात्यो, डरले । म खित्का छोडेर हाँसे।
"किन हाँसेको ?" उ रिसायो।
"मोरो लाछि ! थाहा पाए के हुन्छ त ?"
उसले घोसे मुन्टो पार्यो । छेवैको कोठावाट साहिँलो घुरेको आवाज आउँदै थियो।उसले पुलुक्क हेर्यो, पछाडी फर्केर !
"ढुंग्री खान्छस्? तेलमा फुराइदिन्छु !" मेरो दोकानको ढुंग्री खान स्कुलका धेरै केटाकेटीहरु आउँथे।

उसले हुन्छ भनेर टाउको हल्लायो।

"मलाई उचाल्नुपर्छ, उ त्यो माथीको खोपामा छ !सक्छस् ?" मैले उसको मन वुझ्ने प्रयास गरेँ। उ एकछिन अलमलियो।

"लाछि !" मैले उसलाई जिस्क्याएँ।

"सक्छु !" उसले अनायसै जवाफ फर्कायो।

उसले मलाई जुरुक्कै वोक्यो। म फेरि पुरानो सपनामैँ फर्किएँ। सपनामा साहिँलोले मलाई वोकेको थियो। घर थिए,फूलवारी थियो।

मैले वट्टा झिकेँ। उसले मलाई सुस्तरी उतार्यो। उसको हात हल्का मेरो छातिमा ठोक्कियो। उ हच्कियो।

"तैले छोएको मन नपराउने त कोहि हुन्नन् वुझिस् !" मैले उसको हात फेरि मेरै छातिमा लगेँ।मेरो धड्कन उसको हातले थाहा पाएको हुनुपर्छ। उसले हात विस्तारै भित्र घुसार्यो। म जुरुक्क उठेँ, उ डरायो।

मैले चुलो वाट दाउरा वाहिर झिकेँ।

"भित्र आइज !" म अर्को कोठामा छिरेर उसलाई वोलाएँ। उ खुरुखुरु भित्र आयो। पहेँलो टुकीको प्रकाशमा उसले स्कुलकै शर्ट लगाएको मैले याद गरेँ।एक छिन उसको शर्टका टाँकहरु सँग खेलिरहेँ।उसले पनि आफ्नो हात सलवलाउने ठाउँ पाएकै थियो।धेरै पछि मेरो जिउ रापिएको थियो ।मैले खेलिरहन सकिन, उसका शर्टका टाँक च्यातदिउँ जस्तो लाग्यो। तर स्कुलको शर्ट , जतनले टाँकहरु खोलेँ।

"भोलि स्कुल जान चाहिन्छ !" उसले शर्ट भुईँमा फाल्न पनि दिएन।आँफै छेउको डोरीमा झुन्ड्यायो। मैले टुकी निभाइदिएँ। साहिँलो छेउको कोठामा सुतिरहेको छ, उसको निन्द्रा पुग्नुपर्छ।

जानेवेलामा मैले ध्वाँसेलाई जिस्क्याएँ " भोली पनि वयर लिएर आइज है !" उ खिस्स हाँस्यो।