जतिबेला माओबादीले शसस्त्र हिँसा सुरु गर्यो. तेस बखत २०४६ सालको प्रजातन्त्र केवल ६ बर्षको थियो. केही काम हुने पाएको थिएन. र माओबादीले तेस्पछि कुनै काम गर्ने अवसर दिएन. अहिले सोच्दा लाग्छ. यदि माओबादिले आतंक को बाटो नरोजेको भए हामीसग जनयुद्द ताकाको ११ बर्ष र तेस्पछिको अहिलेको छ बर्ष जुन २०६३/६४ को आन्दोलन पछि पनि राम्ररि सदुपयोग हुन् पाएको छैन, गरेर १७ बर्षको समय हुन्थियो र हामी धेरै अघि बढी सक्थेउ. माओबादिको ध्वंश र बिनास ले मुलुकलाई धेरै पछि ठेलेको छ र माओबादीकै आनावस्यक हत्या र हिँसा का कारण हामी धेरै पछि परेका छौ.