झल्यास् मन ले समझ्यो

झल्यास् मन ले समझ्यो
आजै को दिन हो
मन भाँचिएको पहिलो पटक्
बषौ बितेको एक्कासि आज सम्झेको
सायद मन आलकाचै थियो
न गल्ति उन्को न मेरो थियो
सेप्टेम्बर २९ परेछ मिती
बेला-बेला को सम्झनाले पारेछ यो गती
पछुँताऊ भने गल्ति नै प्रष्ट छैन
पिडा पोखुँ भने घाऊ-खोट् नै छैन
आज राती सपनामा पनि
देखिए उनी
न देखिन्थीन् खुशी
न त दु:खी
बस् टोलाएर हेरिरहन्थी
भाव शून्य
सपनीमा नै मन थुन्यो
बिपनीको पनि के कुरा
बहाना नै छैन् उनीसँग बोल्न
नजानेर कतै यो कवितामा
खोजे मनको तड्पन खोल्न।

कवि
 (उहि ज्वाई)