I could not figure out the thread where we discussed about this poem about two or three months before. I have now got it in Nepalikavita.com archives and am posting it here for interested Sajhaites. अनिल पौड्याल हामिले सुँगुर नपाल्दा के हुन्छ ? खोरमा सहिसलामत राखेर चारो भर्नु पर्ने/खुवाउनु पर्ने खोर भत्काएर उसैले उल्टै हामीलाई रुउनु पर्ने वाँदरको पुच्छर लौरो न हतियार स्वदेशको पिलो विदेशको मतियार बरु टुकुचामा खोर सहितै फाल्दा के हुन्छ ? हामीले सुँगुर नपाल्दा के हुन्छ ? कहिले चारो खान्न भनेर कहिले खोरभित्र जान्न भनेर उसले उल्टै घुर्क्याउँनु पर्ने तिमी बराहको अवतार हौ जाऊ/कटखाउ र सुत भन्दै हामीले साँझविहान फुर्क्याउनु पर्ने जसको मुल्य छैन उसैलाई पाल्नु पर्ने उल्टै निरीह बनेर आफ्नै मन पगाल्नु पर्ने सडक ढाकेर बनाएको त्यसको खोर फाल्दा के हुन्छ हामीले सुँगुर नपाल्दा के हुन्छ ?