के छ हौ गाउँले!!! अरु त केहि नभए नि यसो अक्षर शब्द बाडे है! पुराना दिनका हुन्

येदि तिमी भेटियौ भने...

फेर्दै गरेका अन्तिम सासहरुमा

भर्थेक नभेटिनु
येदि तिमी भेटियौ भने:
भनीदेउ
पल्ला घरे भान्दाईलाई
बेसीमा आज रोपाई हुदैन
माथ्ला गाउँका हर्कट्टे कान्छोलाई
पानी घट्ट बिग्रेछ
वल्ला घरका ठुली दीदीलाई
नुन पैचो रह्यो भनिदेउ
माने भाईलाई
बम्बैई जाने रेल छुट्यो
भनिदेउ
हाम्रा दाईलाई
खेत आधै जोतेको छ भन्नु
बाख्राहरु राङा भिरमा चर्दैछन्
भाउजुलाई भनिदिनु
रामहरि बाँजेलाई खबर दिनु
पूजा नचढ्ने भो!
शिव सरलाई नबिर्सी भन्नु
स्कुलको घन्टि हरायो
बिर्खे माईलाको दोकानमा
उधारो मागिदैन
पान्लोटे बाजेको होटेलमा
चियाखान भ्याईदैन
अन्तरे लहुरेसँग
तास खेलिदैन
काजीबाँ कहा
भाका नाग्ने भो भनिदेउ
सान्मैयाँलाई कुवैतजाने भिसा
बन्द भयो भनु
चौरमा बिरे काकाको भाषण
सुन नपाइने भो भन्नु
धुर्बेलाई जङल नपसेस् भन्नु
डडेलो लागेछ
सानेलाई सेनामा नलागेस्
बैरि लागेछ भन्नु
बिदेशिएका धर्मेलाई भन्नु
देश नलाग्नु बाटो बन्द छ
बिकासे तिलकबाबुको मिटिङ्
छुटने भो खबर दिनु
ति सधै तर्किहिड्ने ऐसेलुलाई
अब पछ्यौदिन भनिदेउ
पधेरो जादा गाग्रीमा
ढुङ्गा हुन्न भन्नु
अनि बज्यैलाई सन्चै खबर दिनु!
भर्थेक नभेटिनु
येदि तिमी भेटियौ भने:
भनीदेउ...

कवि
        -सुब्रत