बल्ल पढ्न भ्याएं क्रेजी परमात्मा ।

 बिजी भेर ब्यस्त । कथा निकै नै यथार्थपरक । सामाजिक हुन खोज्दै छु म पनि । धेरै सामाजिक हुंदा असामाजिक हुंदो रहेछ । यो राहुले त जस्को पार्टी मा पुग्छ रे, एक जना भलादमीले मेरै अगी कुरा काटे ।

 बोलाएको ठाउँमा जानै पर्‍यो भन्दा नि सामाजिक हुनु पर्‍यो भन्ने लाग्छ, तर मित्रलाई चाँही नगेर भाउ बढाउनु पर्छ भन्ने लाग्दो रहेछ ।