मातिने र मताउनेका माझ मेर दुई शब्दे शितन है!

मुल्य नै मुल्यको यो जमाना

पाचँ पैसे भाव पस्कदै छुँ

पारखीका माझ

अक्षर शब्दका भै दिवाना

पस्कदै छुँ यो साझ

तिम्रो दुई मिनेटका वाह! वाह!

ले नै भाउ बढायो

यो बढ्ने बढाउने

ले मजाले ढाड सेकायो

यस्ता थोत्रे-खोत्रे भाव

किन कस्ले पढोस्

आखिर जे होस्

तिम्रो दुई मिनेटका वाह! वाह

ले ढाड सेकायो

लेख्नु कर्म सम्झि लेखें

भाग्य के लेख्नु

उनी अर्कै सँग पल्केको देखें

मर्का कहाँ पोखुं

भनि यो लेखें

पाचँ पैसे मोल भएछ

उनी तेई चाउरे लाहुरे

सँगै पोईल गै छ

गर्नु गराउनु अब के थियो

तै बासी भात भुटेर खानु थियो

तिम्रो दुई मिनेटका वाह! वाह

थेक्नै गाह्रो भो

हुन लागेको प्यार छुटि

अक्षर शब्दका रचनाकार भो

तिम्रो दुई मिनेटका वाह! वाह ले...