देहात जान लागेछुँ खुसिया सुन्द्री। हमि सुन्द्री भन्यो आइज फिर, हमिलाई पता छ कि सुन्द्री भनने से तिमि मुसकुरावँछ। त जानेको टेममा थोडै हमि तिमिलाई उदास देखनेको सक्छ? हँ? त यसैले तिमी मुस्कुराएको देखनेलागि भनेछ। ऊ आइजके बस कति बजे छुट्छ? कनडक्टरिया भन्दे थियो कि बोनाँटपे एक्टा सिट खालि छ। पर सुसरा बोनाँटमे खिडकि हुन्देन, हमरो त सुसरा बस चढ्नेको पाँच मिनटबाइद से पुरे आन्दरा भुँरि निकलनेको आवँछ कथि करने! और देहातमे लेजानेको लागि थोरै टिमुर, एक किलो छुरपि, दु पाव गुँदपाक और एक्टा खुक्रि भि खरिदे छु। हुवाँसे हियाँ आवनेको टेममा आमके अचार, मुसरिके दाल और एक किलो भंग लेइके आवँछ हमि।

राहुल भैया कथि करने, तपाईँको मालुम छ हमरो दरद। सला मरहम लगावने खोज्छ मरहम हि गोलि मार्छ कथि करने। अब तो सुसरा रामभरोसे!

जे राम जि कि।