<<<तेस्भये हाकु छोइला बनाउ, पानीले पखालेर लग >>>


<<< सुन्तली सिधा भएर यता फर्किइन्। पुरेका आँखा संग सुन्तलीका आँखा जुधे,केहि पलको लागि पुरेको संसार उज्यालो भयो। पुरेले एकोहोरो हेरिरह्यो, सुन्तलीले केवल एक उपेक्षित नजर पुरेतिर दिएर तत्कालै झुकेर कुचो लगाऊन थालिन्। पुरे झन हेरेको हेरेई भयो, उसको झन्डै अँध्यारो हुन लागेको सानो संसार झन उज्यालो भयो। तत्कालै सुन्तली केहि सजग देखिईन्,उनले तुरन्तै आफूले ओढेको सल घाँटिमुनि केहि तानेर खसालिन्। पुरेको संसार अब फेरि अँध्यारो भयो।
पुरे हेरिरहेको थियो। सुन्तली आँगन बडारेर एकपटक पनि पुरेतिर नहेरि घर भित्र छिरिन्।>>>



ए बाSSSSS जिमाल बा, अैया मरेँ म हाँसेर हेर्दा हेर्दाइ कथा पो बनी सकेछ। के सार्हो ट्यालेन्ट भन्या नि। ल बबाल छ, माने प्रभो मैले त। पैले पनि मानेको, ऐले पनि मानेँ। तर त्यो कथाको पुरे भन्नेले चाइँ गर्न के लाको हो, ल सुनम सुनम