तारेमाम पुरे, रिट्ठे।

कक्षा दश को नेपाली पाठ्यपुस्तकमा महाकबि लक्ष्मी प्रशाद देबकोटा को एउटा निबन्ध थियो "भलादमी "। उक्त निबन्ध को पहिलो वाक्यंश यस्तो थियो - बिकास को  शिद्धान्त अनुसार कोही ओरालो लागि रहेका हुन्छन कोही उकालो। अर्को वाक्यंश गौर गर्न लायक को थियो- जमाना रंग बद्लन्छ  ।

त्यसैले रिट्ठे, पुरे - चौतारी सधैं उस्तै रहन्छ भन्ने कुरा म्रिग त्रिष्णा मात्र हो । जामाना रंग बदलन्छ  तर जो बदलिन सक्दैन त्यो सधैं ठुल्दाइ, रिट्ठे जस्तै बिगत ३ बर्ष देखी लगातार एउटै चौतारी ढुकीरहन्छ , एउटै मुटु दुखी रहन्छ ।