सान्चो बोल्छु यो मन खोल्छु भन्दिन ढाटेर ।

के को ढिलाई मेसो मिलाई जाउ डाँडा काटेर ।

माझी दाई पोखरा फेवा तालको , लाम माया साचैको नलाम भो ख्याल ख्यालको ।

फतौरिले र खाना हैन गालीपो खुवाउछे लहरे , बरु तिमी टाशन एसो तरुवाको फोटो हेरेर भएनी चित्त बुजाउ ।