त्यही क्षण रिया कोठामा छिरी , म हात निधारमा राखी पल्टि रहेको थिए कुरा हरु सम्झिन खोज्दै थिए । उु मेरो छेउमा आइ, मेरो हात निधारबाट हटाइ आफ्नो ओठको स्पर्श मेरो निधारमा लगाइ अब उठ १ बज्न आट्यो भनी र बाहिर कोठा तिर लागि । बाहिर जानु अघी आफ्नो टेबुल छेउमा राखेको रेडियोमा क्यासेटको चक्का हाली गीत बजायो "ह्याव आइ टोल्ड यू ड्याट आइ लभ यू " ।  अब म झन आन्योलमा परी, यो गीत बज्नु र उसले मेरो मस्तिस्क चुम्मन दिनुको अर्थ हिजो राती पक्कै केही भएको हुनु पर्छ । रियाको ठाउमा कोही खैरेनी भाको भे केही फरक पर्दैन थियो तर उु नेपाली केटी थियो त्यस माथि मेरो रूम मेट, उ सधैं त्यही हुन्थी उु सँग भाग्न पनि असंभव थियो । आफु कुन भुमरीमा फसियो भन्दै उठियो, लुगा लगाइ बाहिर जादा च्याङ्ग्रा पनि त्यही सिरेल खाँदै थियो ।

 

उु मलाई देखेर हाँस्दै थियो, उसले कही बोल्न खोज्दै थियो तर मेरो हेराइको अर्थ उसले बुझेको थियो त्यसैले चुप लागि बसिरहेको थियो ।

 

"ल म एक छिन बाहिर गई आउछु" भन्दै निस्क्यो मलाई र रियालाई एक्लै छोड्दै । म रियाको सामना गर्न नसक्ने अवस्थामा थिए, आफुले बोल्नु भन्दा धेरै बोल्छु कि भन्ने डरले नास्ता चाडै खाई म पनि निस्के । उसले मलाई रोक्न कोशीश गर्न आटेकी थि तर म पर्स्थिती बाट भागदै बाहिर निस्के । अपार्टमेन्टको स्विम्मिन्ग् पूलमा च्याङ्ग्रा भेटियो , उु सँग भाको चुरोट तान्दै खतम भयो यार भने ।

 

च्याङ्ग्रा - "ठिकै छ नि अब, जे हुनु भयो, रिया राम्री केटी नै छ तिमी हरु को कुरा पनि मिल्छ, तलाई मन पराउछे त्यो कुरा तलाई थाहा छ त नै हो भाउ खोज्ने "

 

म - " तलाई मेरो बानी थाहा छ , र म आहिले कुनै सिरियस सम्बन्धमा पनि हुन चाहन्न । मलाई अहिले जिन्दगीको मोज लुट्नु छ, म उु सँग सम्बन्ध नै गास्न चाहन्न "

 

च्याङ्ग्रा - " त्यो त तैले हिजो नै सोच्नु पर्ने कुरा हो "

 

म - " तैले हिजो मलाई किन रोकिनस ? "

 

च्याङ्ग्रा - " हिजो म तिमीहरुको सामु आउनु भन्दा पहिले कुरा अन्तै पुगिसकेको थियो "

 

छोरा मान्छे हुँ, कती केटी आए कती जिन्दगीमा, उु पनि त्यही मद्धे एक हो भनु झै लाग्यो तर उसको बेज्जत च्याङ्ग्राको अगाडि गर्न मन लागेन त्यसैले चुप लागे । च्याङ्ग्रा "ल मेरो काम छ, पछी कुरा गरुला भन्दै निस्क्यो " । म अब कोठामा जान बाहेक अरु केही चारा थिएन । कोठा भित्र पस्दा रिया आफ्नै कोठा भित्र थि , म पनि सिधै आफ्नो कोठा तिर लागे । ह्याङ ओभर हटाउन नुहाउन गए । नुहाइ बाहिर आउँदा रिया मेरै कोठामा मेरो प्रतिक्षा गरी रहेकी थि । मलाई देखेर "तिमी सँग कुरा गर्नु छ भनी " म केही बोलिन गएर आफ्नो पढ्ने टेबुलमा बसे ।

 

" बैरे, हिजो जे भयो मलाई त्यसको केही पस्चताप छैन, म तिमीलाई मन पराउछु त्यो कुरा तिमीलाई पनि थाहा छ, कुरा मेरो होइन तिम्रो हो , के तिमीलाई हिजो जे भयो त्यस्को पस्चताप छ ?"

 

मलाई हिजो के भयो त्यो पनि थाहा थिएन, तर त्यो भन्नु उसको म प्रतीको प्रेमको लागि थप्पड हानु बराबर थियो , म उसलाई मन पराउथे तर केवल एक साथीको रुपले मात्रै । सत्यता खोल्नु भनेको हिजोको घटना जे भए नि आफ्नो हवस पुराएको हुन जान्थ्यो तर सत्य त्यो पनि होइन । मैले आफ्नो हवश कहिले रिया माथि उतार्ने सोचेको पनि थिन तर के भयो त्यो खुद मलाई थाहा थिएन । म के बोल्ने के नबोल्ने केही थाहा थिएन तर चुप बस्नु पनि उचित थिएन ।

 

"हिजो जे भयो त्यसको जिमेदार म हुँ, तर जे भयो त्यो ठीक भएन मलाई सोच्ने समय चहाईन्छ " सत्य त्यही थियो ।

 

रिया आँखा भरी आसुँ बोकी मेरो कोठाबाट बाहिर निस्की । उसले बुझ्नु पर्ने कुरा हो, उसलाई थाहा थियो म उसलाई आफु बाट टाढा राख्न प्रयास गर्थे । उसले मलाई रोक्न सक्थ्यो तर रोकिन । ताली एक हातले मात्रै बज्दैन यसमा मेरो जती दोष छ उु पनि त्यसको भागेदारी हो । मैले मेरो मनलाई सान्तोना दिए ।

 

समय बित्दै थियो, रियाको प्रश्नको जवाफ मैले दिन सकेको थियिन, म अझै उु बाट टाढा भाग्ने प्रयास गरी रहेको थिए । यसरी नै आर्को एक बर्ष पनि बित्यो । अब त कलेजको पढाईले पनि मध्यान्तर नाघी अन्तिम भागको सुरुवात गरी सकेको थियो । हामीले २० घण्टा कलेजमा काम गर्थयौ र अरु थप २० घण्टा बाहिर पनि गर्थयौ । हाम्रो प्राय जसो पढ्ने बाहेक अरु केही काम थिएन । गर्मी र जाडोको छुट्टीमा पनि हामी क्लास लियी पढ्थ्यौ त्यसै ले आपेक्षा गरेको ४ बर्ष भन्दा अघी नै पढाई सकिने निस्चित थियो । यसरी नै गयो भने एक, बर्ष डेढ बर्ष भित्र हाम्रो पढाई सकिने थियो ।

 

सधैंको झै शुक्रबारको दिन च्याङ्ग्रा र म झकी झकाउ भएर घर बाट निस्कियौ । घरमा खान पाके पनि जुठो भने हामी सधैं बाहिर नै गर्ने सोच्थ्यौ । बिगत २ बर्षको असफल प्रयासले हामीलाई अझै झुकाएको थिएन । नजिकको तिर्थ हेला भने झै, रिया मेरो पशुपती थियो । त्यो दिन मेरो भाग्य चम्क्यो बारमा एउटा खिरेनी भेटियो । आफ्नो नियत निको थिएन तर जवानी लागेको कुन चाँही बोकाको होला र ? केही क्षण पछी त्यो तरुनी र म मेरो कोठा भित्र पुगिसकेका थियौ । बिहानको सुर्य आउँदा जुन बिलाएको झै खैरेनी पनि बिलाइन्, खैरेनीलाई ढोकासम्म छोडेर भित्र पस्दा मेरो बाटोमा रिया उभेकी थि ।