<<बिगतको सम्झनाले फेरि नेहाको आँखामा कालो बादल लाग्यो, ठुलो झरि पर्नु अघि उ उठी र सुटकेश् खोली र महाकबि लक्ष्मी प्रसाद देवकोटाको "मुना मदन" निकाली>>

म त मुना मदन निकालेर कुनै मिठो कबिता नै पढ्छे भनेको त असारे फूल पो निकाली सोल्टीले

यो नाम भन्न पनि कती गाह्रो भाको हो , सागर नै होला भन्या त निल पो रहेछ लौ न सागर निल भाको हो कि के हो ?

लौ पेलुम पेलुम अझै पेलुम