ठुल्दाइ, तेस्रो भाग पनि आइसकेछ। सकुशल सीमा काट्नु भएछ भोको पेटमा भए पनि।  

"त्यसैले पनि मन मारी मारी मेडिसिन पढ्ने अबसर पाए पनि बाटो खर्च मात्र पनि घरको ढुकुटिलाई भार नपरोस् भनी सरकारी छात्रब्रित्तीमा अध्ययनमा गएको थिएं।
 
अझ त्यो भन्दा कहालि लाग्दो त्रासदी २०१७ साल पौष १ गते को राजा महेन्द्रको काल रात्रीको भूत जिउदै थियो।

प्रजातन्त्र र प्रथम जननिर्बाचित सरकारलाई"

माथिका वाक्यहरुमा अलिकति ट्रान्जिसन नमिलेको जस्तो लाग्यो है।   केही बेर बुझ्न गार्हो भयो यहाँनिर। ठुल्दाइको लेखाइमा हत्पत्ती खोट त भेट्टिन्न तर आज होलीको भाङ लाग्यो कि के हो?  

बस भाडा ८० रुपैंया जति परेको हुनुपर्छ त्यो बेला। साझा बस भनेपछि मुग्लिङको ग्रीन हिल होटेलमा खाना खान रोकेको हुनुपर्छ, नारायणघाटतिर मोडिनु अघि दाँयातिर, मखुला? राजमार्गको स्थिति त्यो बेला दयनीय नै थियो।

स्कूले जीवन पञ्चायतको गुणगान रट्दैमा बित्यो। वास्तविकता त पछि मात्रै बोध भयो।   अर्को भाग छिट्टै पढ्न पाउने आशामा।