कैले घिच्याउने रे छ तँलाई कालले भनेर नी?" उस्ले मज्जाले सुन्ने गरी भनें मैले, टाउको बाटो सिरक हटाईकन।

स्वास्नी नभा यस्तो खडेरी ओछ्यान छोडन पनि कस्तो गार्हो हो?

मलाई तरुनी न भा घर जान मन लाग्दैन, तरुनी भा घरबाट आउन मन लाग्दैन, तँलाई थाहै छ। कसरी सुरेश अंकल अहिले सम्म बचेछन, म आफै छक्क पर्दैछु

पहिलो धाम आउँदै थ्यो। भगबतीबहालमा एउटी बिछट्ट राम्री तरुनी थिई, उस्कै घर बाटो थ्यो हाम्रो पहिलो धाम। दिन दिनै दर्शन नगरे नर्क परीएला जस्तो लाग्थ्यो ती दिनहरुमा।


यार त्यो धुम्बाराहीको धाम खारेज गरेर चाबेल सार्नु पर्यो।
"त्यो धामकी मुख्य पात्र भागी भन्ने खबर आको छ" बाङ्गेले पिच्च थुकेर भन्यो।

whaa.. ghachi hannu bho deep bro.. kadaa... sarhai maan paryoo..

asti ta napadhi comment hanya thiyen, aja ta purai padhi bhyaye, 1st ta mai huna parcha bai.. la arko bhag ko pratikshya ma.. dher nakuraunu kyare..

baaa.. ma ta euta bhag matrai hola bhanera comment hanna baseko, refresh garda ta arko ni aayecha.. sarhai majjako lekhnu bho prabhoo.. dherai pachi bhaye ni aauna ta aayo, majja aayo sikistai.. esto harauna bhayena kyaa.. sajha nai sunyaaaa huncha bhanyaa.. lau keep rocking!