जदौ रिट्ठे, काँ पा'र हिउँ पर्नु नि, हिजो बेलुइखेर त चिस्चिसो थो, अइले त बाइर उखरमाउलो घाम छ।

इनको सत्तेनाश हुने पुन्टे बुडा तिम्रा थुतुनाँ किरा पर्न नसक्या, यो भोकले भुँडि हल्लि'रा बेलाँ के के कुरो सुनाम्छौ ए असत्ति बुडा? सभुआँ डुले नि केइ थे'न, ममचा त के सिंगै भैँसि चपाए नि केइ थेन, तिम्रा थुतुनाबाड क्यार्न खोया बिर्केको नाम ओकल्नु परेको हँ? घाँटि सुकेर घ्यार् घ्यार भओ लौन नि! बरु कसैले उताडि दीपको 'सुलोक्सन' ल्या'र  यो बुडोको थुतुनोआँ 'पन्चट' टाल्नु परो, खोया बिर्कोको कुरा सुनेर ह्याँ भुँडि घाँटि सपै 'तिरपट' होला अस्तो भओ!