? 
केरे जी,
गोविन्द बहादुर मल्ल ‘गोठाले’ लिखित “पल्लो घरको झ्याल” (वि. सं. २०१६) नेपाली वाङ्मयको एउटा अमूल्य निधी र नपढी नहुने शास्त्रिय कृति हो ।
अलि कच्चा उमेरमै पढिया थ्यो यो । बाफ रे, दिमागै रन्थनाउने कथा छ यसमा । एक गृहिणी (मिसरी) आफुलाई रातोदिन stalking गर्ने, आफुलाई पटक्कै मन नपर्ने गुण्डा (हिरामान) संग कुनै अज्ञात शक्तिले तानिएर झै कसरी पोईल गई, यही हो कथा । मिसरीको मनोविज्ञानलाई भनेको हुँ मैले reverse obsession भनेर, तर कति accurate भयो त्यो चाही भन्न सक्तिन । साईकोलोजीको विद्यार्थी परिएन ।
यो उपन्यासको अंग्रेजी अनुवादको कुरा/चर्चा थियो, के भयो हेक्का छैन मलाई । दक्षिण एशियाली साहित्य पढाईने विश्वविद्यालयको कुनै पुस्तकालयमा छ कि । नत्र ता काठमाडौंबाटै मगाउनुपर्छ होला ।
६ वर्ष अघि दीपब्रोको एउटा आरम्भकालिन कथाको थ्रेडमा यसको छुस्रुक्क चर्चा भएको थियो ।
http://www.sajha.com/archives/openthread.cfm?threadid=5559&dsn=sajhaarchive
यो थ्रेडमा मेरो एउटा गजल पनि परेको छ, मिसरीको पछि लागेको गुण्डोले लेख्या जस्तै भा छ । राम्रो टिप्पणी पनि आएन । मेरा एकजना प्रशंसक र मेधावी पोस्टर, Paschim, ले मन पराएनन् ।
आज मैले साथी एउटा काम गरेर फर्कें
तिम्रो बन्द झ्याललाई सलाम गरेर फर्कें
तिम्रो घरको एउटै चक्कर मारी फर्कदा
यस्तो लाग्दैछ, म चारधाम गरेर फर्कें
यो चाही लहरेलाई समर्पित, ल’ज्जात !
तिम्रो दैलोमै पासो लागेको भए के गर्थ्यौ ?
झण्डै झण्डै मैले त्यो बिराम गरेर फर्कें
खै कता छ हँ त्यो पासोको कार्टुन । हिही !
शायरीको क्रममा एउटा क्रेजीको लागि पनि । यो चाही एउटा उर्दु शेरको अनुवाद हो है, मेरो मौलिक होईन ।
मेरो चिठीलाई हजार टुक्रा पारेर उनले भनिन्
ल लिउ तिम्रो चिठीको मेरो हजार वटा जवाफ
;-)
Nepe