त्यही भएर तिम्रो बजन दिन को दुई गुना र रात को चार गुना प्रगती भइराखेको रैछ।

जे भए पनि जिबनमा केहि प्रगति त भैरको छ नि। तिमी जस्तो हो खाने बेलामा जहिले पनि बहिर राखेको जस्तो!

मन को कुरा भन्न पाईन्छ होइन - ल भन्न पाइन्छ भने भनु त - ल सुन - ह्या भयो कती सुनाउने
सुन्ने मान्छे भएपो

मैले त कथाको बारेमा पो भनेको। "लहरेको कान बन्चरोले हान" भन्ने उखान बनाउनु पर्‍यो अब देखि।

म हराको होइन - बेपत्ता मात्र भएको -

थाहा छ हामीलाइ बेपत्ता पनि को सङ भाको। अनि भोज चाहि कहिले नी?