? 
भाग ५
बिहान सम्म पनि उसको रिस मरेको थिएन। मरेन भन्दा पनि नाटक के, ठुस्किराथी। आफ्नो आँखा त खुलिसकेको थियो तर ओछ्यान मै थिएँ, घडी मा ७:३० बजेको थियो - ह्या यती चाडै नि कोही उठ्छ भनेर त्यसै पल्टिरहे। ओ दुस्त आत्मा उठ्ने होइन, उठ्ने टाईम भएको छैन भनेर कराइ। कराउन दिएँ एकछिन उसलाई। चिया पाकिसक्यो भनेको सुन्या हो, कस्तो कर्म मेरो पिटाइ पनि मैले नै खानु पर्छ फेरी त्यही पिट्ने मान्छे को नै सेवा गर्नु पर्ने, हे भगवान भनी एक्लाई कराइरहेकी थिइ। ८ बजेतिर उठे, आफ्नो सबै काम सकाइ चिया खान बसे, खोइ चिया भनेर मागे। आँफै लिने, सबै काम म गर्न सक्दिन, खाने भए आँफै राखेर खाने भनेर सुनायो। आखिर मा आँफैले राखेर चिया खानु पर्यो।
चिया पिउँदै थिएँ, हिजो उसले आज शिकागो जान्छु भनी घुर्की दिएको याद आएर एसो जिस्काइदिउँ भनेर साचै तिमी कती बजे जाने रे आज, जाने भए तयार होउ, म पुर्याइदिन्छु भने। को जान ला छ, तिमीले भन्दै मा जान्छ, किन जाने म, कस्तो हतार मलाई पठाउन, जान्न के भनी। अनी हिजो तिमीले नै - मेरो प्रश्न नसकिदै, भन्दै मा गर्नु पर्छ भन्ने के छ, हिजो को सिटुवेसन अर्कै थियो आज अर्कै छ भन्दै हासी। तर हिजो तिमीले हातै हाल्न चाँही नहुने हो के बुझ्यौ भन्यो। मैले टाउको हल्लाएँ। अनी गाला कस्तो छ तिम्रो भनी सोधे। फेरी नाटक शुरु भो, अझ सम्म नि दुखीराछ भनेर ठुस्स अनुहार बनाइ। ल भयो आइ एम सरी अब एस्तो हुँदैन धुक्क भए हुन्छ भन्दै ल्यापटप खोले।
उसलाई फेरी मैले नखोले सम्म केही छैन, खोले पछी उसलाई चाहिने। मेरो एउटा जरुरी काम छ, म पहिला इउज गर्छु भन्दै लगी ल्यापटप। अब त पालो आउने देख्दिन म, अब उसैले चलाएको हेरिरहे। निम्न साईट हरु खोल्दै थियो ऊ : हटमेल, नेपालन्युज, कान्तिपुर, साईबरसन्सार, फुर्सद, अनी पछी हिन्दी फिल्म साईट हरु अनी लास्टाँ साझा डट कम। ऊ पनि साझा मा जान्छ भनेर थाहै थिएन - अस्ती भक्खर राखेको कथाको याद आयो - उसले पक्कै हेरेको अनी पढेको छैन होला भनी सोछे नत्र कहाँ बाँकी राख्थ्यो मलाई तैपनी खोजिनिती गर्न मन लाग्यो। तिमी साझामा पनि जान्छौ - के हुन्छ यसमा भनेर सोधे। अब बयान गर्न लागि - यो एस्तो यो उस्तो भन्दै, पोस्ट गर्न चाँही अकाउन्ट खोल्नु पर्छ रे। तिम्रो पनि छ अकाउन्ट भन्दा - छ नि तर म भन्दिन पो भन्छ बा। आफुलाई यहाँ उसको निक नेम थाहा पाउन कस्तो मन लागिराथ्यो तर ज्यान गए नि भन्दैन - धेरै ट्राइ गर्दा पनि थाहा पाउन सकिन। आखिर मा सोध्नै बन्द गरे।
मलाई त केही खासै लागेन यो त के छ एस्मा भनेर सोधे। कस्तो राम्रो राम्रो कथा हरु हुन्छ के एस्मा तिमी पनि पढ्ने गर कस्तो टाईम पास हुन्छ रे। मलाई थाहा नै छैन कस्ले राम्रो लेख्छ भनेर - मलाई सोध न म भनिहाल्छु नि भन्दै नाम सुनाउ न थाली। राहुल भाई , दिपिका०२, दीप, क्रजी लोभ, पिएन्ज०७, फुच्चे केटो, समव्हेरेओनएअर्थ, भन्दै सुनाउदै गएँ। अब मलाई यो चौतारी मा पनि जान्छ कि जादैन भनेर जान्न मन लाग्यो। चौतारीको धागो टुप्पो मा रैछ, अनी एही मौका मा चौका हाने - यो के हो भनेर। यो चौतारी क्या काम नपाको हरु दिन भरी गफ चुटेर बस्ने ठाउँ हो यो - चाहिने नचाहिने गफ गरेर बस्छ रे। अनी तिमी पनि जान्छौ त भन्दा पढ्न त पढ्छु कहिले काही तर पोस्ट गरेको छैन रे। किन नगरेको भन्दा - टाईम पनि चाहियो नि आफ्नो त काम छ अनी पढाई छ उनिहरुजस्तो बेरोजगार हो कि क्या हो रे। खै त म हेरौ भनेर चौतारी लिन्क मा क्लिक गरेर भित्र छिरे। मेरो बारेमा के सोच्छ भन्ने भनेर सोध्न मन लागिराथ्यो, मैले नै बनाको चौतारी रहेछ अनी - अनी बिस्तारै सोधे अनी चौतारीको मान्छे हरु चिन्छ त भनेर। अली अली भनी। त्योसोभए यो सेरिअल भनेको को त भनेर सोधे - यो त महा गफाडी हो, हेरेक दिन हुन्छ यो - दिनमा मात्र नपुगेर राती पनि हुन्छ - मलाई त दिमाग खुस्केको जस्तो लाग्छ यो मान्छे त। मान्छेहरुले टाईम पनि कत्ती पाएको हो दिन दिन भरी कसरी टाईम पाको होला आफो चाँही फुर्सदै हुँदैन। मान्छे त साइको नै जस्तो छ यो त रे ल - मनमनै हो साइको, साइको भएर त तिमी सँग फँसेको भने - अरु पनि थप्न लाथ्यो मेरो बारे - केही भन्न नपाउदै मैले चौतारी निवासी हरु को बारे सोध्न शुरु गरे। अनी यिनी ज्ञानी हरु को बारे मा सोधे राहुल भाई, बिर्खे, दिपिका, रिट्ठे, चेली, चिप्ले, बिस्टे, माइली बुढी, सान्नानी, दीप आदी इत्यदिको। ऊ भन्दै थि - यो राहुल भाई भन्ने नि ............................................
क्रमश: