Posted by: serial November 18, 2008
Login in to Rate this Post:
0 
? 
?
भाग ३
मल पुगियो, किनमेल शुरु भयो। अब भयो भन्ने कि नभन्ने, किनेको केही छैन, दस वटा पसल हेरिसक्यौ। घडी हेरेको त तीन बजिसकेछ। एस्तो तालले हुँदैन भनेर, एकछिन मा आउछु भनेर फुत्त निस्के, एकछिन पछी फर्कदा त मेरो हातमा सामान को पोको। के लिएर आको - टिसर्ट हो। उसले झोला बाट निकालेर हेरी, मुख बिगारी - कस्तो टेस्ट हो तिम्रो, ढंग छैन, के उठार ल्याएको यो। म छानिरा छु त - तिमी नै शोप्पिङ गर्ने भए मलाई किन बोलाको, आँफै गरे भैहाल्यो नि रे भनेर करायो। मैले नि राम्रो लागेर किनेको - त्यती नराम्रो नि छैन हैभनेर आफ्नो बचाउमा केही भने। ल ल भैहाल्यो, अब देखी म छान्छु, तिमी ले केही गर्नु पर्दैन, ल आउने भनेर अर्को पसलमा लागि। म पनि पछी पछी लागे। यस्तै गरी त्यो दिन बित्यो ६ बजी सक्दा पनि सबै समान किन्न भ्याइएन, भोली फेरी आउनु पर्ने भयो। कती जती खर्च भो भनेर अनुमान लगाउन थाले। अहँ सकिएन, मेरो कार्ड उस्को हातमा थियो अनी किन्ने ऊ, छान्ने ऊ, कार्ड घोट्ने ऊ अनी कसरी थाहा होस् त। थाकेर चुर भैसकेको थिएँ, घर गएर पल्टिन मन लागिराथ्यो, जाने होइन भनेर सोधे, एकछिन न, सात बजे गए हुँदैन, मेरो लागि पनि अली सामान किन्नु पर्छ एकछिन है भन्दै एउटा पसल मा छिरी - कस्तो पसल भन्लाउ नि फेरी केटीहरुको पसल क्या - होsssss त्यही। बुझ्यो होला नि। एकछिन मा पोका लिएर बाहिर निस्की, खाएर जाने होइन, म सक्दिन है पकाउन - कस्तो थाकिराछ, एही खाउ न है है भनी। हुन पनि हो थाकिरा बेला कोल्ले पकावोस्। खाइवरी सामान बोकेर घर पुग्दा ७:३० भैसक्याथियो। भित्र गएर सामानलाई भुइ मा बिसाएर पल्टिएँ एकछिन। दिमागमा के खायाल आएछ, उठेर मैले झोलाबाट बिल निकाल्न शुरु गरे, जोड गरे आम्मामा नराम्रो चुना लागेको रैछ। फेरी एस्तो बिचार गरे, उसले सामान किनेको सम्झे अनी सामान चेक गरेको त कती धेरै लेडिज आइटम हो। वो मुँया यो कसलाई भनेर सोधे - ऊ त हनी यो चाँही मेरो ममी अनी बहिनिलाई अनी त्यो रातो ब्याग चाँही मेरो आन्टी लाई - धेरै दिन देखी ब्याग चाहियो भनेर भनिराख्नु भएको थियो त्यसैले किनेको, राम्रो छ होइन भनेर देखाउन थालि। अनी त्यो पोको चाँही मेरो - कस्तो सस्तोमा भेटाएको मैले, शिकागो मा किनेको भए $२०० जती पर्थ्यो होला - यहाँ त मैले $२५ डलर सस्तो मा पाएँ अनी उठाको - सेभिङ गर्न त मैले जानेको छु नि, है हनी भनेर नाक फुलाउन थाली। म त ट्वाँ परीरा ल।
व्हाइ माइ कार्ड भन्दा म सँग थिएन त के गर्ने भन्छ लौ। उसकै अगाडि उसको ब्याग खोलेर यो के हो भनेर देखाइदीएँ। ऊ त ब्यालेन्स छैन नि, लिमित पुग्न लागाथ्यो अनी के भो त तिम्रो कार्ड इउज गरेर - के मैले गलत गरे? पो भन्छ उल्तै। हैन अहिले भक्खर मैले टिकेट किने अनी शोप्पिङ गर्दैछु, अलिक पैसा नेपाल जादाँ चाहिन्छ, अहिले म सँग नभएको बेलामा किन तिमीले मेरै कार्ड इउज गर्नु पर्ने पो भनेको - अरु बेला मैले किनेर दिएकै छु, नदिएको होइन - अहिलेलाई नकिने नि हुने हो नि - झर्कीएँ म। ल ल सरी अहिले लाई भैहाल्यो, अब किन्दिन - झर्किनु पर्छ त -हनी तिमी रिसाको कस्तो नसुहाएको भन्दै फकाउन थाली। त्यो सब कुरा थाहा छैन, तिमीले आफ्नो लागि कती खर्च गरेको अनी तिम्रो बहिनी आन्टी लाई किनेको सबैको पैसा चाहिन्छ मलाई - अरु कुरा थाहा छैन, ल एती पैसा आउने रैछ चेक काटेर देउ त भनेर उसको ब्याग बाट चेक निकालेर दिएँ। केही बोलिन, मुख बिगारिराको थियो, आँखाले घुरेर हेरिराथ्यो, एकछिनमा चेक काटेर मलाई दिइ। आफ्नो सामान पोको पारेर एक ठाउँ मा राखी - ऊ केही बोलिन - म पनि चुप थिएँ।
मल पुगियो, किनमेल शुरु भयो। अब भयो भन्ने कि नभन्ने, किनेको केही छैन, दस वटा पसल हेरिसक्यौ। घडी हेरेको त तीन बजिसकेछ। एस्तो तालले हुँदैन भनेर, एकछिन मा आउछु भनेर फुत्त निस्के, एकछिन पछी फर्कदा त मेरो हातमा सामान को पोको। के लिएर आको - टिसर्ट हो। उसले झोला बाट निकालेर हेरी, मुख बिगारी - कस्तो टेस्ट हो तिम्रो, ढंग छैन, के उठार ल्याएको यो। म छानिरा छु त - तिमी नै शोप्पिङ गर्ने भए मलाई किन बोलाको, आँफै गरे भैहाल्यो नि रे भनेर करायो। मैले नि राम्रो लागेर किनेको - त्यती नराम्रो नि छैन हैभनेर आफ्नो बचाउमा केही भने। ल ल भैहाल्यो, अब देखी म छान्छु, तिमी ले केही गर्नु पर्दैन, ल आउने भनेर अर्को पसलमा लागि। म पनि पछी पछी लागे। यस्तै गरी त्यो दिन बित्यो ६ बजी सक्दा पनि सबै समान किन्न भ्याइएन, भोली फेरी आउनु पर्ने भयो। कती जती खर्च भो भनेर अनुमान लगाउन थाले। अहँ सकिएन, मेरो कार्ड उस्को हातमा थियो अनी किन्ने ऊ, छान्ने ऊ, कार्ड घोट्ने ऊ अनी कसरी थाहा होस् त। थाकेर चुर भैसकेको थिएँ, घर गएर पल्टिन मन लागिराथ्यो, जाने होइन भनेर सोधे, एकछिन न, सात बजे गए हुँदैन, मेरो लागि पनि अली सामान किन्नु पर्छ एकछिन है भन्दै एउटा पसल मा छिरी - कस्तो पसल भन्लाउ नि फेरी केटीहरुको पसल क्या - होsssss त्यही। बुझ्यो होला नि। एकछिन मा पोका लिएर बाहिर निस्की, खाएर जाने होइन, म सक्दिन है पकाउन - कस्तो थाकिराछ, एही खाउ न है है भनी। हुन पनि हो थाकिरा बेला कोल्ले पकावोस्। खाइवरी सामान बोकेर घर पुग्दा ७:३० भैसक्याथियो। भित्र गएर सामानलाई भुइ मा बिसाएर पल्टिएँ एकछिन। दिमागमा के खायाल आएछ, उठेर मैले झोलाबाट बिल निकाल्न शुरु गरे, जोड गरे आम्मामा नराम्रो चुना लागेको रैछ। फेरी एस्तो बिचार गरे, उसले सामान किनेको सम्झे अनी सामान चेक गरेको त कती धेरै लेडिज आइटम हो। वो मुँया यो कसलाई भनेर सोधे - ऊ त हनी यो चाँही मेरो ममी अनी बहिनिलाई अनी त्यो रातो ब्याग चाँही मेरो आन्टी लाई - धेरै दिन देखी ब्याग चाहियो भनेर भनिराख्नु भएको थियो त्यसैले किनेको, राम्रो छ होइन भनेर देखाउन थालि। अनी त्यो पोको चाँही मेरो - कस्तो सस्तोमा भेटाएको मैले, शिकागो मा किनेको भए $२०० जती पर्थ्यो होला - यहाँ त मैले $२५ डलर सस्तो मा पाएँ अनी उठाको - सेभिङ गर्न त मैले जानेको छु नि, है हनी भनेर नाक फुलाउन थाली। म त ट्वाँ परीरा ल।
व्हाइ माइ कार्ड भन्दा म सँग थिएन त के गर्ने भन्छ लौ। उसकै अगाडि उसको ब्याग खोलेर यो के हो भनेर देखाइदीएँ। ऊ त ब्यालेन्स छैन नि, लिमित पुग्न लागाथ्यो अनी के भो त तिम्रो कार्ड इउज गरेर - के मैले गलत गरे? पो भन्छ उल्तै। हैन अहिले भक्खर मैले टिकेट किने अनी शोप्पिङ गर्दैछु, अलिक पैसा नेपाल जादाँ चाहिन्छ, अहिले म सँग नभएको बेलामा किन तिमीले मेरै कार्ड इउज गर्नु पर्ने पो भनेको - अरु बेला मैले किनेर दिएकै छु, नदिएको होइन - अहिलेलाई नकिने नि हुने हो नि - झर्कीएँ म। ल ल सरी अहिले लाई भैहाल्यो, अब किन्दिन - झर्किनु पर्छ त -हनी तिमी रिसाको कस्तो नसुहाएको भन्दै फकाउन थाली। त्यो सब कुरा थाहा छैन, तिमीले आफ्नो लागि कती खर्च गरेको अनी तिम्रो बहिनी आन्टी लाई किनेको सबैको पैसा चाहिन्छ मलाई - अरु कुरा थाहा छैन, ल एती पैसा आउने रैछ चेक काटेर देउ त भनेर उसको ब्याग बाट चेक निकालेर दिएँ। केही बोलिन, मुख बिगारिराको थियो, आँखाले घुरेर हेरिराथ्यो, एकछिनमा चेक काटेर मलाई दिइ। आफ्नो सामान पोको पारेर एक ठाउँ मा राखी - ऊ केही बोलिन - म पनि चुप थिएँ।
रिस त उठ्या होला उसलाई तर देखाकी थिएन। अब धेरै ट्यार ट्यार गर्ने मुख नखोलेपछी मैले बुझिहाले। थाकेर चुर थिएँ एसो पल्टिरा थे, ऊ आफ्नो सामान मिलाइराथी। एकछीनमा म सँगइ आएर बसी, सुन मलाई भोली बिहानै बस पार्कमा पुर्याइदेउ, मा भोली नै फर्किन्छु शिकागो भन्छ बा। थर्काको होला मलाई, मैले पनी हुन्छ, कती बजे छ बस तिम्रो, आधा घण्टा अगाडि नै पुर्याइदिन्छु भने। अब शुरु भयो आइ निउ इत, यू दोन्'त लभ मि एनिमोर, अब त पुग्यो होइन म तिमीलाई, इउज गर्न पुग्यो होइन, यस्तै यस्तै भन्दै आसुँ झार्न थाली। आसुँ पनि कती चाडै आउने हो - सुक्क सुक्क शुरुभैसकेछ उसको। निन्द्रा पनि लागिरा थिएन अनी एस्पाली चाँही सहनै सकिन, के भयो किन रोएको, कसले के गर्यो तिमीलाई, धेरै नाटक गर्ने होइन सबै कुरा बुझ्छु म, चुप लाग्ने, सधैं तिमीले भनेको जस्तो हुनु पर्छ भन्ने छैन र हुँदैन पनि, म केही भन्दिन एस्को मतलब यो होइन कि तिमीले जे पनि गर्न पावोस्।
के भनेको तिमीले, हेप्न खोजेको मलाई, केटी भनेर हेप्न खोजेको - के गर्नसक्छौ तिमीले मलाई, पिट्ने भनेको हो ल पिट मलाई ल पिट भन्दै मेरो हात तानेर उस्को गालामा पुर्याइराथी। मैले आफ्नो हात ताने, के बच्चा जस्तो चलिरा भनेर फनक्क फकेर जान लाथे, ऊ त, मलाई थाहा थियो तिमी केही गर्न सक्दैनौ भनेर आँट चाहिन्छ आँट केही गर्न ---- अब, त अत्ती नै भयो सकिन, एही होइन आँट भनेर एक झापड हान्दे -नराम्रो गरी गाला मै परेछ। ऊ भुग्रुक्क भुइमा लडी अनी रुन थाली ।।।।।।।।।।।
क्रमश: