अबूइ बौचा कस्तो रिसाको। ल साथी sorry। अब कहिले भर नभएको भन्दिन। ल नरिसाउ त अब। कस्तो बच्चा जस्तो होला। तिमीले पनि के के भन्छौ नि। खोइ त म अहिले सम्म बोलिनै राछु। छुच्चो बौचा सानो कुरामा पनि रिसाउने। मलाई नै नरमाइलो लाग्यो। अनी खाक्सी जस्तो हात रे ऐया दुख्यो सम्झेर नै

मामालाई चै म न्यानो फलाटिन्को कमिज, अनी दौरा र सुरुवाल विथ झिल्के इस्टकोट लेराइदिन्छु।

सानो लाई चै त्यो अस्ती लगाको जस्तै फुर फुर गर्ने फरक, चुइ चुइ बज्ने जुत्ता अनी कपाल मा लगाउने किलिप लेराइदिन्छु।

चेली के छ?

माइला दाई, बौचा को माथा तातिराछ रे, अब हिउ पर्ने कहिले हो उस्को गाउँमा त्यतिन्जेल को लागि त चुप्चाप नै बस्नु पर्ला जस्तो छ। एङ्गर म्यानेजमेन्ट चै बरु मैले पढाईदिन्थे। पैसा पनि तिर्नु पर्दैन। भनिदिनुस् है बौचालाई।