हा हा हा हा !!!!

लहरेले यस्तो पीडा पनि कस्तो रमाइलो गरी सुनाउन जान्या हौ ?

पढ्न त हिजो बेलुका पढेको, तर अझै त्यसको ह्याङओबरले छोड्या छैन । हा हा हा हा

झन त्यसमाथि, त्यो रातो अक्षरमा लेखेको यस कथा का घटना तथा पात्र  हरु काल्पनीक होइनन्, कसैको वास्तविक जीवन सँग मिल्न गएमा कथाकार आफु मात्र एक्लो नभै अरु पनि रैछ भनेर दंग पर्ने छ।   भन्ने कुरो पो दामि छ त ।

त्यसमाथि ठुल्दाइको कमेण्ट, बाफ रे बाफ

अधुनिक किचकन्याको फेलामा परेको छ। प्रताप मल्ल को बेलाको किचकन्ने ले रगत चुसे, लहरिले नगद। प्रतापेले रानी पोखरी बनाए, अब लहरे ले रानी टोकरी भए नि बनाउनु पर्छ।

ल ल लहरे बौचा पेलम पेलम । पढ्ने हामी छँदैछम नि ।

बरु त्यो क्रेडिट कार्ड घोट्न पर्यो भनेर धेरै पीर नगरम । शुरुशुरुमा त्यस्तै हो, पछि बानी परिहाल्छ । अलि पछि महारानी आफ्नै गृह मन्त्री मा प्रमोशन भए त झन "घ्यु कहाँ पोखियो दालमा" भने झै त हो नि । हा हा हा हा