ठुल्दाइ जि 
के हुनु नि ठुल्दाइ, जे नसोचेको त्यही भयो, अन्यौलमा छोडेको होइन, बिस्तारै लेख्दै गरौला.

नारने जि
ल ठिकै छ, साझा बसमै पढ - पश्चिम तिर जान लागेको भनेर पढेको थिएँ

रिट्ठे जि
धन्यवाद रिट्ठे जि, टिपेक्स छैन त्यहिभर किन जानु पर्छ, अली टाईम लाग्छ मात्र, लेख्न त लेख्ने

बिस्टे जि
सेरिअल त बनाउनु हुन्थ्यो, अरु पनि कुरा छ, लेखुलाँ नि मुद चल्यो भने

क्रजी लभ जि
मलाई पनि हुँदैन जस्तो लाग्थ्यो, तर आँफैलाई परेपछी पो थाहा भन्यो हुने रैछ भनेर,

दिपिका जि
बुद्धिमानी त हुनै नै भयो नि आखिर साथी कस्को, साथीलाई यहाँ कस्तो परेर कस्तो छ, उता भने पत्याउनै गाह्रो
भयो रे, उपाय निक्लाल्नु पर्‍यो साथीलाई बचाउन

रबी जि
तपाईंको गिर्ल्फ्रेन्ड त्यतो परेन रे, टाउकोमा त लेखेर ल्याएको नै रैछ नि, आफ्नो त्यस्तो टाउको परेन - के गर्नु

चिप्ले जि
एउटा लाई त सम्भाल्न गार्ह्रो छ, दुईटी भयो भने त तिरिमीरी झ्याँइ हुन्छ

पर्वते जि
पहिले पहिले म पनि यस्तै सोच्थे, परे पछी मात्रा थाहा हुने रैछ,

रिट्ठे जि
हनी र मणी ब्यालेन्स गर्न नसकेको होइन, हनी धेरै नै भारी भयो के

ठुल्दाइ जि
ठुल्दाइ चाँही खासाको कुरा गर्ने हो के, त्यसै ठुल्दाइ भैइन्छ होइन र ठुल्दाइ

नेपाली मान्छे जि
त्यही त भन्या - नेपाली जहाँ गए नि नेपाली - मन त मेरो नेपाली हो :)

चेली जि
धन्यवाद, मर्न चाँही हुन्न है

हर्क बहादुर जि
घुमाउन त घुमाको घुमाइ त, मान्छे को जीवन घुम्नै पर्ने रैछ

भिमे जि
धन्यवाद, स्रिन्खला त लेखौला, म यतै छु क्यारे, जहिले लेखे नि भैहाल्यो नि

बि एग्रेशिव जि
मुहान हुँदाँ त एस्तो हाल छ, भएन भने त यो लहरे गयो तेल लेने भने जस्तै हुन्छ।

सबै पढिदिने पाठक हरुमा फेरी पनि धन्यवाद। पहिलो प्रयास हो गल्ती धेरै भएको होला, त्यस्को लागि क्षमा माग्न चाहन्छु। अरु लेख्दै गरौलाँ - :)