त्यो पानी चिट्ठामा त मैले नी जितीन -- पैसा घुमाउन नजानेर त होला नी -- घुमाउन पनि घुमाकै हो -- पारें पारें जस्तो पनि लाग्ने--तर के को?

कमिक्स पढ्थे प्रभो म पनि -- त्यो अमर चित्रकथाको धुन चढ्या थ्यो मलाई-- काम नपाए पछि अनेक मन लाग्ने -- त्यो अमृत र मल्लको बिच बाट दखिन लाग्ने बाटो थ्यो नी भगबान बाहाल तिर--हो त्यता बाट त्यै बाटो नछोडी गए पछि असन पुगिन्थ्यो नी -- तर त्यो असन पुग्नु अघि त्यो white metal के हो त्यो ठोकेर बक्सा, हजारी के के बनाउने र बेच्ने ठाम थिए त्याँ--- त्यो हेर्न पनि पुगिन्थ्यो -- त्यै बाटामा भाँडा (माटोको) त्यो पनि हेरिन्थ्यो। त्यो कुमालेको चक्का पनि घुमाएर बसिन्थ्यो। फुर्सदै फुर्सद। घराँ कसैले काम लाए, पढ भन्यो भने मात्रै "अहिले फुर्सद छैन पछि" भन्ने गर्या थ्यो। नभए नढाँटि भन्ने हो फुर्सदै फुर्सद।

रत्न पार्काँ साचो तानेर रेडियो पार्न खोज्या हो प्रभो ले? धेरै चढाको छु मैले त्याँ। बिस्तारै गरेर वार पार पुर्याएँ भन्यो ट्याँ गरी हाल्ने। एक चोटी त एक ईन्च जति बाँकि थ्यो---छोएर मरी हाल्यो नी---