अनि यो चाहिँ हाम्रो दीप ज्यूको आधुनीक चौतारी गाथा--

भौते: हन ए बिस्टे! एक्लै?
बिस्टे: अन्त जिम्माल लाई नल्याउनु भन्या हैन त?
भौते: कस्ले झिक्या छ र जिम्माले को कुरो? कि भनेउ तिम्ले?
बिस्टे: क्यार्न भन्थेम र? आउँछु त भन्दै थे--
भौते: को?
बिस्टे: आच्या--पन्नित हौ पन्नित--
भौते: संगै ल्याउनु पर्दैन त?
बिस्टे: कस्लाई?
भौते: हन के धोकेर आएउ हँ? दिमाख ठेकानमा छैन?
बिस्टे: छैन भौते छैन--
भौते: किन र के भो?
बिस्टे: खै त दुलही?
भौते: कस्को?
बिस्टे: अब ब्या अर्ने तिमी दुलही कस्की हुन्छे?
भौते: अब मेरी दुलैको तिम्लाई के को खसखस हो त नी फेरी?
बिस्टे: दुलै नभै क्यारी गर्छौ त बे?
भौते: दुलै ल्याउन गा छ--ल्याउँदै होला--
बिस्टे: को गा दुलै ल्याउन?
भौते: लहरे--अरु त सबै डाँकै डाँका--लहरे एउटाको भर छ मलाई--
बिस्टे: जन्ति कति बोलास त नी? कोई देख्दिन त?
भौते: शंका होला मान्सेलाई भनेर उता तल्लो टाराँ बनभोज गरया जहरी राख्या छ--म चैं लहरेले दुलै कैले ल्याम्छ अनि तिम्ले पन्नित कैले ल्याम्नी हो भन्दै हेरी बस्या ह्याँ--के भन्थे त?
बिस्टे: किन छुटाएछ पातकीले म बुढोलाई भन्थे
भौते: कहले?
बिस्टे: आच्या--खै कल्ले हो बिर्सें--तर पन्नित को आशा नगर--
भौते: के नचाईदो कुरा गर्या ए बिस्टे--बे मा पन्नितको आशा नगरी के गर्ने त?
बिस्टे: पन्नित हिनी सकेछन् अर्कै बे मा? उता सकेर आम्ला भन्थे के रे--
भौते: भौडीमा लएर जाक्दिन्छु ऐले अनि -- कस्को बे मा गछन्?
बिस्टे: भैगो छोडदेउ--
भौते: मेरो मुन् यसै नी हुरुरु भै रस धेरै नाटक नगर है बिस्टे--काँ मरेसन पन्नित?
बिस्टे: उता टाँकिबोटेमा पर्बतेको बे रह नी त आज --
भौते: तिनटैलाई छिनाईदिन्छु आज म--
बिस्टे: को तिन जना?
भौते: पर्बते, त्यो नखरमाउली, अनि त्यो पन्नितलाई पनि--
बिस्टे: आफ्नै बे तिन चोटी मा छिनाउन सक्या छैन -- उम्कि रा छन --अझ अर्का बे छिनाउने सुर?
भौते: त्यैत भन्सु--धेरैलाई बोलाईयो जन्तिमा---अन्तै काम छ भनेर मर्या थे--अब बुझियो--पर्बते काँ मर्या रछन-- पून्टे, गोतामे, नारने लगायत का आएनन--

(फेदीबाट जिम्माल मानेटार तिर उकालो लाग्दै छन -- बाटाँ बाँणेस्वरको मन्दिर मा लहरे र एउटी केटी सुस्ताउँदै गरेका भेटीन्छन)

लहरे: ओहो! जिम्माल बा! कता हो यस्तो चिडिक्क परेर?
जिम्माल: यसै हिनेओ-- ई नानी को हुन नी? दुरुस्त अप्सरा ल--
लहरे: एउटा काम गर्दिनु परो --जिम्माल बा पनि पुरानो पन्नितै हो क्यारे--
जिम्माल: हो नी -- यै बाणेश्वरमा कति पूजा लाईयो, कति बे गराईयो, कति के गरियो--कति के गराईयो लेखा जोखै छैन--जमनाको लम्बरी पन्नित परियो आफु--
लहरे: बे पनि गरा स जिम्माल ले?
जिम्माल: कति गराईयो कति? एउटैको चार चोटी सम्म नी गराईयो चारवटाको एक्कै चोटी नि गराईयो--
लहरे: एउडो छोटकरी बिधीले बे गराईदिनु पर्ने भो--कसो होला?
जिम्माल (मनमनै): सम्धिले भेटेनछन क्यारे पुरेत भौते मुर्दारको बे लाई --
लहरे: हँ जिम्माल बा? गराईदिने हो बे?
जिम्माल: किन नगराउनु? दुला दुलै चाहिन्छ के रे --बे मुला त छिनको छिन गराईन्छ--
लहरे: ल त जिम्माल सुरु गर्नु परो बिधी -- देउता यतै छन-- पन्नित तपै नै हो-- दुला मै हो दुलै इनै हुन--