(धतुरे भनेर लात हानेको ठुल्दाई परेको थाहा पाए पछि च्याङ्बा ट्वाँ पर्यो)

च्याङ्बा- (मनमनै) "आप्पुई धादुरे भनेरु भागुरेको नाइधिसे पो पारेछा ताला ढुङ्गामा खाप्पार ठोगिएरा मर्यो कि कादाई?"

(तलबाट आवाज आउँछ)

"अह्हह.....ता..रेमाम....ऐया....अहअह!"

च्याङ्बा- (मनमनै) "मारेकु छाइनाराछा जिउँदाइ रेछा,म्हो आबा धादुरेलाई खोज्ना जान्जा, कासाइले देख्यु बाने फेरि आस्दि जास्दु आदालात लान्जा म्होँलाई!"

(च्याङ्बा त्यहाँबाट लुसुक्क हिँड्छ, फेरि मैच्याङ सम्झिन्छ, फेरि उसको गाला सम्झिन्छ र फेरि धतुरे सम्झेर रिसले आगो हुन्छ)

(अलि पर एउटा पसल बाहिर एक जना एक्लै बसेर पान चपाउँदै मोबाइलमा गफ गरिराको देख्छ)

कुमलवा- "कथि बात कर्नुहुन्छ तपाइँ? त पहारि खेल हमिलाई भि आवँछ! तेल कासा लाठिकासा सबके सब खेलेँछु हमि !..हाँ..बिलकुल बिलकुल..बिलकुल धमाका होनेको पर्छ..."

च्याङ्बा- "धादुरे जास्दाई बोलिराकु छा,धादुरेको साथि भाए यासलाई पानि भागुर्छा म्हो आजु!"

कुमलवा- (फोनमा आफ्नै धुनमा) " पेसा?..उ को तपाइँ कोनो चिन्ता नालिनोस..हमरो दोस्त हर्ताल्के जो छ उ सब मिलाएछ पेसाके बन्दोबस्त् कोनो बात छेन..हाँ? कथि? ..उ कुस्ति भि रखनेको?..त को खेलनेको छ हमरो साइडसे?..मदनवा ?..बढियाँ बात बोलेछ तपाइँ, मदनवा भन्दे थियो कि उ अखाडेमे कोइ ५-६ बार जितेछ कुस्ति.....एक मिनट...

(मुखभरिको पानको रस थुक्छ र त्यति बेला नै हातमा खुकुरि लिएर उभिएको च्याङ्बालाई देख्छ)

च्याङ्बा- (मनमनै) " धादुरेको नाम भान्जा ता!(पान थुकेको देखेर) रागात छाददाई राइछा, म्होँलाई रा मेरो खुगुरि देख्यारा मुटु फुट्यो जास्दो छ आर्गो धादुरेको  हेँख हेँख हेँख!" (प्रतक्ष)" ओइ धादुरेको साथि आर्गो धादुरे? धादुरे काता छा लु बान बान!"

कुमलवा-(मनमनै डराउँदै) "भुत प्रेत पिशाच सब जावे जय हनुमान गाथा जब गावे!" (प्रतक्षत,रातो दाँत देखाउँदै)" हिहिहि चयाङ्गबा दाजु राम राम!किधरसे आवनुभयो तपाइँ? चाय वाय केहि पिउनुहुन्छ? बहुते करारि चाय बनावँछ हियाँको सावनि!हिहिहि!"

च्याङ्बा- "म्हो तेँरो सादिको रागाद पिउजा,लु बान बान काता छा आर्गो धादुरे??"

कुमलवा-" कथि भन्नुभयो तपाइँ? हमि कोनो धुत्रे चिनेछेन !"

च्याङ्बा- "चिन्याकु छाइना पो भान्दो राइछा,  धादुरे भन्याकु तोँ जास्दाई कुरा गार्ने आर्गो धादुरे भन्याकु!त्यो स्वाइदेमा ओगाति दिने धादुरे भन्याकु म्होइँले!"

कुमल्वा-"सवाइदे, ओगाटि? हमि बिलकुम बुझेन तपाइँ के भनिरहनुभएछ?"

च्याङ्वा- "तोँ पारेलेखेको छाइना? आछ्छार चिन्जा तोइँले? पारने बेलामा खाच्चार चरायु जास्दो छा तोइँले? स्वाइदे चाउगि बन्याकु तोँ मोर्ना लाग्यु बाने ओगाति खाने घार हो!"

कुमल्वा- "अरे स्वास्थ् चोकि भन्नुभएछ तपाइँ और ओख्ती भनेछ?"

च्याङ्वा- " हो तेइ भन्याकु, स्वाइदेमा ओगाति दिने धादुरे काता छा लु बान बान?"

कुमलवा- " तब तो मदनवा भैयाको बात कर्नुभएछ तपाइँ!"

च्याङ्बा- "लु बान बान काता छा? आजु म्हो त्यासगो गार्दान छिनाल्छा येइ खुगुरिले!"

कुमलवा- (मनमनै) " अरे बाप रे, चयाङ्बा सला त मरने मारने पर उतारु छ!" (प्रतक्ष) " अरे चयाङ्बा दाजु, गुस्सा थुकिदिनोस मदनवा जो छ देहात गएछ, अब आवन्देन हियाँ!"

च्याङ्बा- "आबा आउँदाइना रे? के भान्जा आर्गो धादुरे? तोइँले म्हो तेरो सादिलाई काट्छा भन्यारा नबनेकु? आबा म्होँ तोँलाई भागुर्छ!यादा आइजा!त्यो बेन्चा बाटा उठेर आइजु यादा!"

कुमलवा- (बेन्च बाट उठ्दै डराउँदै लुग लुग काम्दै) " बात त कर्नुस चयाङ्बा दाजु पर उ खुक्री जो छ जमिनपे रखिदिनुस!"

च्याङ्बा- " आइजा यादा..आलि यादा बन्याकु..लु आइजा!"

(खुकुरि भुइँमा राख्छ, र..)

"चड्याम्म्मsssम् म् म्!...चड्याम चुडुम.. चड्याम चुडुम!"

कुमलवा- "आहssss रे ...मेरा कान!!! आहss!..मेरa गाल..जोर से मारेछ रे सुसरा! हायsss"

(च्याङ्बा, लात्ति उचाल्दै..)

"भ्वाक्कss भुक्कss ब्याङ बुङ..भ्वाक्क..ड्याम्म..भ्वाक्क..भुक्क"

(कुमलवा रनथनिँदै भुइँमा लड्छ)

कुम्लवा- " आह...हायss..अरे पसलीमा पडेछ रे लात!! आह! चयाङ्बा दाजु बस करिहाल्नुस..आह!..अरे दिल छ रे उधर....आह पिछवाडा छाडिदिनुहोस..आह! मैदान किएछेन रे आज्......! उधरको नमारिहाल्नोस.....दिल फुँटछ रे हमरो.........आह! अरे बालबच्चेदार आदमि छु......हाय! आह!"

च्याङबा- "पाइला आर्गो धादुरे कादा छा लु बान आनि छाद्छा म्हो तोँलाई?"

कुमलवा- (एकै सासमा)" आह्!.....आज् बिहान् करिब छे बजे उठे थियो ६:३० पे दतिवन मेदान कियो उकरके बाइदमा साइकिल लियो साइकिलके चैन खराब थियो फिर साइकिल लिएन पैंटवा उतारके लुङ्गिया लगायो इसि दुकानपे चाय पियो स्वास्थ चोकि गियो ३ गो बिमारिको देख्यो एकको झरापख्ला लगेथियो उ को सैलनवा चढायो दुसरेको पिछवाडेपे पिलो आएथियो उके पिछवाडा फोड्यो तिसरेको कुछ भएथिएन उको भैटामिन दियो फिर से इधरको इसि दुकानमे आयो हमरो संग चाय पियो एक्टा लरकि आयो उसके नाम मइचयाङ थियो कुछ गाल वाल मे बिमारि छ भन्यो लरकिके गालपे निशान थियो हमि सोचेँ कोइ बुरबक पागल जानवर दाँत से गहरा टोँकेछ मदनवा फाँस्ट ऐडके बाँक्स निकाल्यो लरकिको संगमा यहि दुकानके अन्दर गियो गालके उपचारके लागि अहिले इसि दुकानके भितर मदनवा उ लरकिके गालपे ऐन्टिसप्टिकवा लगाइरहेछ होला उ सुसराको काटनेको छ त अन्दर जानुहोस पर हमिलाई छारिदिनुहोस हाय!..आह..!"

च्याङ्बा-

बाँकि ब्रेकके बाद...