सत्ता र कुर्सी को यो खेल बाट कोइ अचुतो छैन।
प्रचन्ड को भनाइ हामी देश बाहिर बसेर सुन्ने हरु लाई हास्सापद लाग्छ। बोल्सेविक क्रान्ति का कुर गर्ने हे ठुला नेता तिम्रा घैटा मा घाम कैले लाग्छ खै। अैले को संचार माद्यम भनेको उती बेलाको जास्तो हैन। र कान्तिपुर र आन्य पत्रीका भनेका कुनै पार्टी बिशेष का मुख पत्र हैन, अझ यो जनादेश हैन न त यो दृष्टि नै हो वा यो कुनै समय को देशान्तर नै हो। तिम्रा पार्टी का मुख्पत्र ले मात्र तिम्रा हरेक शाही गलत कुरा लाई सधैं राम्रो भनी लेख्लान तर देश का सबै पत्रीका तिम्रा मुख पत्र होइनन।
बकुला ले पोखरी को बिच मा बसेर अब म माछा खान्न भनी तपस्या गरेझै किन गरी र छ अैले माओवादी।
कासी को पन्डा जस्तो सबै मेरै हुनुपर्छ भन्छ माओवादी।
धेरै हाले भने चर्को हुने नुन जस्ता पुन को किन समर्थन गर्छ यो माओवादी।
माओवादी पर्टी ले किन आफ्नु वार्षिक हिसाब किताब जनसामु ल्याउन सक्दैन।
सधैं किन दुध को साथी बिरालो जस्तो गलत कुराको धक्चोप गर्छ माओवादी।
तिम्रा ति खोला ले बगाएर  र पहिरा ले पुरिएर पनि बाँकी रहेका हतियार को आझै तबज किन देखाउछौ।