बिगत दुई बर्ष देखी एउटै कुरामा सबै जोड रहेको छ, “गणतन्त्र”। त्यही आशय पोख्दै जनता ले पनि माओवादी लाई जिताये, र माओवादीले पनि राजतन्त्र को बारेमा स्पष्ट धारणा राख्दै आको छ, त्यस्मा कुनै सन्का नगरे हुन्छ। तर घोडा लाई लगाम लगाको जस्तो, हामी सबै राजा फाले पछी देश स्विट्जेर्ल्यान्ड भइ हाल्छ भन्ने विश्वाश मा छौ। तर राजा फाले पछी को नेपाल लाई कुनै बिदेशी हस्तक्षप बिना, जनता को चाहना पुरा गर्दै देशको सान्सकृतिक, भौगोलिक र जातिय सहिश्नुता लाई कायम राख्दै देश हाँक्न सक्ने हुन वा, सिक्किम को ताल मै नेपाली को अस्तित्व भारत मा बिलिन भएर जाने हो, त्यो प्रती कसैले सोचेका छैनन। सोच्ने पनि कसरी किनकी हामीले एउटै पाठ पढ्दै आका छौ, राजतन्त्र नै सबै समस्या को जड् हो। हो यो साचो हो, जनता का धेरै आशा हरु राजहठका कारण सधैं बन्दगी मा परे। प्रजातन्त्र को उदय सँगै नेपाली जनता ले धेरै आशा गरे, प्रजातान्त्रिक पार्टी हरु बाट, तर केही पाएनन। र अन्तिम मा आएर अहिले माओवादी सबै को आशा को किरण बनेको छ। तर, राजा फालेर जनता केही समय त खुशी होलान, तर के माओवादीहरुले भारतीय बिस्तार्बाद को बिरोध गरेका छन्?? किन नेपाल आउने बित्तिकै एउटा राजदूत सबै पार्टीसँग कानेखुसी गर्दै हिन्छ?? के सन्देश लिएर आको छ सूद्??? नेपालबाट राजतन्त्र भारतको ईशारा मा फ्याकिदै छ, किनकी भारत ले नेपाल को प्रमुखको रूपमा राष्ट्रबादी वा चाइनामुखी होइन, भारतीय दलाल चाहन्छ, र अहिले भारतको कसरत त्यही दलालहरु मध्य कुन ठीक छ भनेर खोज्नु हो। भारतको बिरोध गर्दै नेपाली जनताको केही माया पाउन सकेको माओवादी आज प्रत्यक पाइलामा सूद को ईशारा कुरेर बसेको हुन्छ। राजतन्त्र को पोशन गर्न खोजेको होइन, मेरो आफ्नो बिचार पोखेको हो मैले, र राजतन्त्र को म पनि बिरोधी हुँ, तर राष्ट्रबाद को होइन। यदी राजा ज्ञानेन्द्र ले भुटानि राजा झै सुरक्षा को जिम्मा भारतलाई दिन तयार भा का भये न त दिल्ली दरबारले माओवादी र अन्य दलको मिलाप गराउन्थ्यो, न त यो आन्दोलन हुन्थ्यो। राजाले देखाएका भारत बिरोधी व्यबहारले गर्दा भारतले आफ्नो फाईदाको लागि रचेको नाटक हो यो, जस्मा नेपाली जनताले ठुलो रोल पाए। हो जनता आक्रान्त थिए, राजा को शासन र, माओवादी जनयुद्ध को कारण, तर त्यस्को लागि नपुन्सक नेताहरुले जसरी भारत को ईशारा पछी लोकतन्त्र को बहालिको लागि आन्दोलन गरे, त्यो आन्दोलन भारत को ईशारा मा नभै, आफ्नै बिचार बाट हुन पर्थ्यो, नत्र आज सम्मा पनि भारतीय खेल नतमसतक हुँदै प्रचन्ड र गिरिजा ले हेर्न पर्ने थिएन। हामी नारायणहिटी बाट मुक्त हुँदै छौ, अनी नेताहरु दिल्ली दरबारमा भेटी चढाउदै छन,हामी दंग छौ राजतन्त्र बाट मुक्ती पाएको मा र नेताहरु दंग छन सानो नारायणहिटी नभै ठुलो दिल्ली दरबारको सेवा गर्न पाको मा। सबैलाई बधाई छ, बिशेष गरेर युबा जि जस्ता लाई। हेर्दै जाउ, सुरुवात भाको छ, पछी के के हुन्छ, तर, माओवादी ले राष्ट्र को आन्तरिक मामिला मा भारतीय हस्तक्षप हुन नदिओस, र नेपाली ले आत्मा सम्मान का साथ बाँच्न पाउन, त्यही नै शुभकामना।

Comment by Surya Khatri Korea — May 13, 2008 @ 2:55 pm