गिरीजाबाबु आफ्नो जिन्दगीमा नै पहिलो पटक यति लचक भए होलान जति उनि जन आन्दोलन-२ पछाडी भए । कम्युनिष्टको „क“ नरुचाउने गिरीजाबाबु लगभग माओबादीको एजेण्डा बोकेर हिंडे । तर आफ्नो „महा शकुनी चाल“ चाहि छोडेका छैनन् , हुन त राजनीतिमा यो जायज होला । चुनावको सम्पुर्ण बिवरण नआउदै माओबादीहरु अगाडी आउन थाले पछी कौतुहल लागेको थियो अबको सरकार कसरि बन्छ, या बन्छ कि बन्दैन ।

यो कुरो त चलाख र आफुलाई असुरक्षित मानेका दिग्गज हरुले पहिले नै छिनोफानो गरेका रैछन ! यो सरकारले सम्विधान सभाको चुनाव गराउने मात्र नभएर आउने केहि वर्ष देशै चलाउने नियतले स्पष्ट तोकिएको रहेछ „सरकार हटाउन दूई तिहाई बहुमत आवश्यक पर्नेछ“ । कसैको पनि पूर्ण बहुमत नआउने आकलन गरेका दिग्गज हरुले दीर्घकालीन „अजर-अमर“ सरकारको नेत्रित्व गिरिजाबाबुलाई सुम्पिसकेकाले „संविधानत“ दूई तिहाई बहुमतले नहटाउदासम्म गिरीजाबाबुले सरकार छोड्न आवश्यक होला र ?

अब हैन नैतिकताले भन्यो भने पनि नैतिकता भन्ने कुरो हाम्रो देशमा त्यो पनि राजनीतिमा देख्न पाइएला र !

तसर्थ अन्तरिम संविधानत: यो सरकारको चुनावी परिणाम संग कुनै लेनादेना छैन ! खेल शुरु हुनै छ हेर्दै जाऔं ।