कांग्रेसी भाट नठान्नु होला र मेरो कुरालाई अन्यथा नलिनू होला ।

तर कांग्रेसी वृत्त भित्र पनि कांग्रेसले नै सत्ता नेतृत्व गर्नु पर्छ भन्ने विचार छैन जस्तो मैले बुझेको छु । अनि कांग्रेसले चाहँदैमा सत्तामा रहिरहन सक्छ जस्तो पनि लाग्दैन अहिलको बद्लिएको शक्ति समीकरणमा । तर माओवादीलाई युरोपेली युनियन र विशेषत: अमेरिकाले पटक्कै सत्ता नेतृत्व सुम्पिहाल्नु हुन्न भनेको भने सत्य हो । त्यो भन्दा पहिला माओवादी राजनैतिक नेतृत्वलाई निश्चित कुराहरूमा प्रतिवद्द पार्नुपर्छ भन्ने ठूलो प्रेसर भने देखिन्छ ।

के माओवादी सत्तापक्ष र प्रतिपक्ष, बिद्रोही र सरकार अनि नया र पुरानो सरकार एकैचोटि हुन मिल्छ र ? के कांग्रेसीहरू आफ्नै नियन्त्रणमा रहेको गृहप्रशासन र सेना र राष्ट्रिय ढिकुटीको अनुचित प्रयोग गरेर चुनाब जित्ने कोशिस गर्दैनथे होला र अहिलको जस्तो हारेर पनि सत्तामा टाँसिनु भन्दा ? शान्ति प्रकृया र माओवादीको सत्तामाथि चढाव अब निश्चित मुकाममा पुगेको छ तर माओवादीले उत्ताउलिएर सरकार बनाइहाले झेँ गर्नु भन्दा पहिला आँफैले समेत बनाएको संविधानको अक्षरहरू पढून भन्ने सम्मको कामना अहिलेको कांग्रेसी मागको सार हो जस्तो लाग्छ ।