Posted by: ritthe April 23, 2008
Login in to Rate this Post:
0 
? 
?
भर्खर ८-९ कक्षा पढ्ने केटीले ज्ञान् संग मन साट्नुको सट्टा ज्ञानलाल संग मन साट्नु अलि चाँडो
प्रेमांकुरन हो जस्तो लागेको थियो। हुन त प्रेममा न अबेर हुन्छ न उमेर। तर पनि जिन्दगिको रुपरेखा कोर्ने काममा परिपक्व निर्णय हुनु पर्दछ।
नत्र पछुताउन यो जिन्दगि अपुग हुन्छ।
मानौं कुनै नव बिबाहित दम्पती जस्तो अथवा नितान्त वैयक्तिक सम्पति जस्तो जिस्कदै मस्कदै थिए।
कबिताको यो चाला" दाल मे कुछ काला" लाग्यो ।
यो कथालाई प्रेमकथा भन्ने कि हास्यब्यङ कथा भन्ने कि के भन्ने भन्ने गाह्रो पर्यो ठम्याउन !
तर जे होस् हासोको फोहोरा छुट्यो बिशेष गरेर मैले माथि कपी गरेका लाइनहरुमा ! उत्कृष्ट प्रस्तुती ठुल्दाइ !
अर्को कुरा, त्यो सबिता बाला चाँही लास्टको अन्तिम भाग छुटेको रइछ मेरो ! भाग ६ होला ! तर ठिकै छ ! १२ महिनामा १२ चोटि पोइला जाने सबिता सँग रिस उठ्यो मलाई ह्या तेस्को कथा पढ्दिन भन्ठानेको !
भरै त कबिता को पनि २ एकान २ पुगेछ त !
फेरी अर्को कुरा, यो कथामा प्रयोग गरिएका नामहरु जस्तै 'ज्ञानलाल' काल्पनिक हुन कि होइनन भनेर जान्न मन लाग्यो !
कृपया अब अर्को भाग सुक्रवार टासे बेस होला कि? २ दिन को मात्र अल्टिमेटम् दिदैछु चिन्जानको ठुल्दाइ भएर ! लोल
(जोकै जोकमा मजाक गरेको है) धन्यवाद !