भावुकता छल्किएछ, यहाँ अक्षरमा पोख्नुभएछ।

मलाई चाहिँ "छातिमा ब्रिट्ने स्पेयर्स टाँसेको..." भन्ने र यो हरफ बढि मन पर्यो, लेखाईको कुरा गर्दा-

"बाटोमा स्कुल जाने केटा केटी थिए, उनलाई हेरे । त्यो पुरानो बेला सम्झे । मन हर्षित भयो । अफिस जादै गरेका मान्छे थिए, उनलाई हेरे, फेरि आफुलाई। भविष्य वर्तमान हुनलागेको भान भयो । मन कस्तो कस्तो भयो । निलो कुर्ता सलवारमा सजिएकि नारी देखें, सपना सम्झें । सपना मै भुलें । मैले रिक्सा पनि बिर्से, बाटो पनि।।। "

अब कहिले एड्मिसन लिने होला, कहिले सकिने होला पढाई अनि कहिले बिहे गर्ने होला प्रभु, सामान्य केटिको लागि संघर्ष गर्न थाल्या पनि ४ बर्षे अनुभव होला जस्तो छ!