Posted by: Poonte January 7, 2008
Login in to Rate this Post:
0
?
जिन्दखी बस स्टपै बस स्टपले भरेको र'च के रे यि बुढाको, अन्खेरुन् यो बुढेसकाल सम्मुन् आ'र, चईनि, "पाईएन एउटी नि सेउसी, जहिले नि अन्तेआँ 'ट्याउसी! ट्याउसी!'" भन्दै बर्बराउँदो।
आम्नि दशैंआँ एउटो, चईनि, भट्भटे हाल्दिम् सोंचेको के रे, फिरि बुढेसकाले मोतीबिन्दुले अर्दा टेंढो टेंढोऽऽऽऽ ला'र, सिऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽधै आर्जेघाटाँ हुल्दिन बेर छैन। यि बुढा मत्तै ख्याँस्सिए त केई थे'न, पछाडि लेप्पासिएकी तरुणी नि संगै लउला परलोक भुन्ने पिर के!
धरम् संकट, परभो, धरम् संकट!