ट्याक्सीsss ---

१९३७ को हुडको छेउ छेउमा साईड मिरर राख्या टोयोटा कोरोला खास्टो ओडेर बाटो काटनला बजैलाई झण्डै मिचेर बजैको धारे हातलाई बेबास्ता गर्दै रोक्यो।

साथि र आफु बसियो ट्याक्सीमा।

"काँ जानी?" ट्याक्सी ड्राईभरले अल्छि पारामा सोध्यो।

"अफिस" साथिले भन्यो। अब ड्राइभरब्रोलाई के थाह हाम्रो अफिस काँ हो।
" ह्या मु- दाईलाई केथाह हाम्रो अफिस? बालुवाटार जाने दाई बालुबाटार" मैले भनें।

"जाँदैन बालुबाटार " ड्राईभरले रिसाको जस्तरी भन्यो।

"काँ जान्छ त?" एक त ढिलो भैसक्या त्यसमाथि बिकासेमाल अर्कैले बाईकमा टिपेर लग्या झोंकाँ साथिले सोध्यो।

"म त डेरा तिर जान ला बानेस्वर -- " ड्राईभरको कुरै सक्या थेन साथि भडकियो
"अब हाम्ले भन्या ठाममा नजाने भए तपाईँकै डेराँ लग्नुस न त--" साथिलाई बिकासेले हुरुक्कै पारीछ क्यारे।

"भैगो भैगो ओर्ली अर्कोमा जाम्ला" मैले उस्लाई सम्झाउँदै ओर्लें।

ओर्लेर ढ्याम्म ढोका लाउँदै उ झर्कियो "आफ्नो पैसा तिरेर चढ्नु छ मु-उस्को बाटो जानु पर्ने --"

घडीले १०:०४ हानी सकेछ।

छटपट जस्तो भो मन।

"ए मु- सन्ते हैन त्यो?" साथिले सोध्नु र आफुलाई लाग्नु एकै ट्याम।

"बाईकाँ पछाडी लेप्पासेकी को नी?" मैले साथिलाई सोधें।

उस्ले मलाई हेर्यो मैले उस्लाई।