लु मेरो ह्यान्सिको रिप्लाई भनुमा कि के भनुम खित खित खित नै लाज लाग्यूऊूऊूऊू

"हुन नसकेको बोइ फ्रेन्द तर हुन लगेको पती देब"


 

हिजो राती १० बजे तिर मेरो सेल फोनको घन्ती बज्यो। फोन unknown भनेर आएको थियो। यसरि unknown भनेर पहिले नि धरै चोति आको थियो अनि मैले फोने उथार हेलो हेलो गर्दा कोही बोल्दाइन थियो। खाली सुइ सुइ र साइ साइ गरेको आवाज मात्र सुनिन्थ्यो। तेही भएर हिजो आको फोनलाई मैले शायद ब्लफ कल होला भनेर उथाइन। फोन लगातर बजिरहेको थियो। आमाले भित्र भान्छाबाट किन फोन न-उथाको भनेर कराउन थालनु भो। अब आमालाई के भन्ने ब्लफ कल आको तेहिभेर न-उथाको भन्यो भने फेरी तेही दाइलक दिनु हुन्छ "चाहिने नचाहिने मान्छेहरुलाई फोन नम्बर देछी ब्लफ कल न-आएर के आउछ त" भन्नु हुन्छ। अनी आमाको मन राख्न वा भनुम आमाको त्यो दाइलग सुन्न नपरोस भनेर मैले बिस्तारइ फोन उथाए अनी हेलो हेलो भेने। उता बाट कोही बोल्दाइनन। म रिस्को झोक्ले अब त मरेनी फोन उथाउदिन भनेर मन मनै भने। फेरि एकचिन पछि फोनको घन्ति बज्यो। हेरे उहि unknown थियो। फेरि आमा कराउनु भोयो। यो केटी किन फोन न-उथार के गर्दै बसेरा ह भन्नु भो। लु अब फोन फेरी बोलेन भने अब चै गाली नगरि छोर्दिन भनेर फोन उथार ठुलो स्वर मा ह्यालूऊूऊूऊूओू भनेर कराएची उथा बाट नि हेलो के गरिराखेको भनेर प्रश्न आयो। म दराएर केही होइन TV हेरिराखेको। तपाईं को बोल्नु भाको। उस्ले म तेही तिम्रो ह्यन्सी बोलेको। अगी देखी तिम्लाई फोन गर्दै थे तिम्ले बोलेको मैले सुने तर मैले बोलेको चै तिम्ले सुन्दै सुनेन। अनी किन त्यसरी रिसाकी। मैले रिसाको छैन खित खित खित गरेर हासिदे। अनी उस्ले साझा हेरेको राइछ अनी मैले लेखेको कथानी पढेको राइछ। अनी भन्न थालयो त्यो तिउसन्को लास्त दिन तिम्ले मलाई लेतर देको अनी मैले च्यातिदेयो भनेर कत्रो ठुलो आरोप लगायोउ। त्यो तिम्रो आरोप सहनै नसकि मैले तिम्लै फोन गरेको अनि तिम्रो याद नि अैराको थियो अनी के त तपाईंले मैले देको लेतर पर्दै नपढी च्यातिदेको होइन त। अनी उता फोन बाट जोध्ले हासेको आवाज आयो। अनी म रिसाएर एस्मा हास्नु पेर्ने कुरा के छ। तिम्ले मलाई लेतर भनेर ल्यासी पाउ पोकोपारेको कागज देको थियो। शायद तिम्ले मलाई हेर्दाइ नहेरी दियोउ होला। मैले त तेती बेला यो केटी कस्तो पागल राइछ भन्थानेको। म त्यो कुरा सुनेर एकचिन चुप भए। मेरो आवाज नसेनेर उस्ले आर यु देर ठुलु भन्यो मैले अ भन्नुस् न। उस्ले भन्यो तेही बेला मलाई नि तिमी साह्रै राम्रो लाग्थ्यो। अब जे भो सब बिर्सिदेउ। भाग्यमा म तिम्रो लागि तिमी मेरो लागि लेखेको राइछ तेही भएर घुमु फेरी भगवानले हामी दुईलाइ एकचोति फेरि भेताइ दिनु भो। म उस्को कुरा खालि सुनि मात्र रेहे। अनि उ भन्न थालयो तिमी कहिले नेपाल आउने। मैले खै चाडै आउछु होला भन्दै ल अब फोन रख्दिनुस् भोली बिहानइ काममा जानु छ। उसले हुन्छ भनेर फोन राखी दियो।कुरा येस्तो पो रैच आफुलै के था। तेति बेला त सरै रिस् उथेको थियो। खित् खित् खित्