आफ्नै बल बुदा मा बाँच्ने र आमा  बाबाको काँधबाट अलिकती भएपनी बोझ हटाउने सपना बोकेर अमेरिका त आयिपुगे तर यहाँको दुनियाँ त बिल्कुल्लै अलग रहेछ। बाहिर जती रङिन  छ नियालेर हेर्दा  त्यो रङिन् दुनियाँ त तनाब र भागदौडमा ग्रशित दुनियाँलाई छोपेको पातलो एक पत्रको घुम्टो मात्र रहेछ।

 पहिलो सेमेस्टेर् लाई खान, बस्न र पढ्न मात्रा पुग्ने पैसा लिएर आएको थिएँ। पढाई  महँगो थियो र पैसा सुरुमै तिर्नु पर्‍यो तेस्पछी बाँकिले अलिअली गर्दै पुराइ रहेको थिएँ। अर्को सेमेस्टेर् के गर्ने थाहा थिएन। बाबालाई दु:ख बिसाउन त सोचेको पनि थिईन। अर्को सेमेस्टेर् को पैसा पठाउनु भनेको बाबालाई ठुलो कुरा  थियो फेरी भाई पनि पढ्दै थियो उस्को लागि पनि त सोच्नु पर्यो। आएको १५ दिन देखिनै काम खोज्न थालेँ। दिन्भर यो डिपार्टमेन्ट बाट त्यो डिपार्टमेन्ट अनी क्याफेटेरिआ  को यो ठाउँ बाट त्यो ठाउँ धाउथेँ अनी लखतरान भएर कोठामा फर्किन्थेँ। तर त्यो थकाई भन्दा पनि पैसा को चिन्ता ठुलो थियो तेसैले निन्द्रा पर्न गाह्रो हुन्थ्यो।

हरेक शनिबार घरमा फोन गर्थेँ, बाबा आमा अनी भाई सँग कुर गर्थेँ। बाबाले जहिले पनि पढाई सोध्नु हुन्थ्यो अनी पैसा को के छ भन्नुहुन्थ्यो। आफु त पिरै पिर मा डुबेको थिएँ तर बाबालाई चाहिँ पुगिरहेको छ त्यस्तो गाह्रो छैन अब अर्को हप्ता तिर त काम पनि मिन्छ होला भनिदिन्थेँ। यता कलेज मा धाउदा धाउदा दुई महिना बिती सकेको थियो। पैसा ले च्याप्न थालिसकेको थियो, अब त फ्रोन्ट डेस्कका मान्छे हुरुले चिनेर टाडै बाट काम खुलेको छैन भनेर पठाउन थालिसकेका थिए। हरेक हप्ता बाबालाई ढाट्दा ढाट्दा आफुप्रती धिक्कार लाग्न थालिसकेको थियो। सधैं झै एक शनिबार फोन गरेँ भाई ले फोन उठायो। मैले के गरिरा बाबु भनेर सोधे उस्ले बाबाले दिदिको फोन आउन सक्छ तेसैले कत्तै नजाउ है भन्नु भएको ले कुरेर बसिरा भन्यो। मैले बाबा आमा खोइ भनेर सोधे उस्ले बारी को जग्गा किन्ने मान्छे सँग कुरा गर्दै हुनुहुन्छ भन्यो, मैले आँतिएर कुन जग्गा भनेर सोधे उस्ले हाम्रो बारी बेच्ने रे हजुर सँग पैसा छैन रे भन्यो, म तेही मुर्छित जस्तो भएँ , उस्ले फेरी दिदी  मेरो खुत्रुकेमा कत्ती धेरै पैसा भैसक्यो म हजुरलाई पठाइदिन्छु है भन्यो,  यो पालि त आफुलाइ बलियो बनाउछु केहि भएपनि आँशु झार्दिन भनेर फोन गरेको थिँये भाइको मोठो बोलिले मुटुनै चुडियेको जस्तो भयो अंशु बल्बलाउन थाल्यो मलाई आफु माथि आकाश गर्ल्याम्गुर्लुम खसेको जस्तो लाग्यो। बाबु  बाबालाई छिट्टो बोलाइदेउ भने, उस्ले बोलाइदियो र बाबा अउनुभयो। बाबालाइ सोधेँ उहाँले छोरि त्यो जग्गा तेत्तिकै बसिरहेको छ फेरि तिम्रो पढाइ भन्दा  ठुलो छैन त्यो जग्गा, अहिले पैसा दिन आयेको छ बरु बेचिदिन्छु भन्नु भयो। त्यो जग्गा मेरो बाबाको अंशमा आयेको हजुरबुवाको जग्गा थियो, बाबालाइ आफ्नु बुवा को निशानि अत्ति नै प्यारो थियो। जहिले पनि मेरो बुवा को सपना हो त्यो जग्गा कस्तो पैसा को गारो परेको बेलामा किन्नु भयेको भनेर सुनाउनुहुन्थ्यो। मैले बाबालाइ बिन्ति गरेँ त्यो जग्गा नबेच्न को लागि, अलि समय कुर्नु केहि भयेन भने म भन्छु हजुर्लाइ भने, पहिले त मान्नै भयेन तर म सुक्ख सुक्ख गरेर रुन थलेपछि हुन्छ भन्नु भयो र म बाचुन्जेल् तिमिले पैसा को पिर् गर्नु पर्दैन भन्नुभयो। अनि आमालाइ फोने दिदैहुनुहुन्थ्यो फोनेनै काटियो। मलाइ झन् छट्पटि हुन थल्यो। अनि तुरुन्तै क्याफेटेरिआ  पुगेँ, त्यो दिन् त सिधै सुपर्भाइजर् भयेको ठाँउमै पुगे अनि मलाइ जसरि भयेपनि काम् दिनुस् मलाइ एक्दम् पैसा को गारो छ भने। उहा सङ कुरागर्दै थिये आशु उर्लियेर आँखलाइ टम्मै ढाक्यो , ओठ काँप्न थल्यो र आफ्नु बाक्य पुरा गर्नै सकिन। उहाले आफ्नु अफिस मा लानु भयो र म प्रयाश् गर्छु भन्नुभयो। मन् मा येति पिर् भरियेको रहेछ आफुलाइ रोक्नै सकिन धेरै बेर् सम्म घुक्क घुक्क गर्दै रोँये। उहाले भोलि बिहान आउन मिल्छ भनेर सोध्नु भयो मैले अँ मिल्छ भने तेसो भये भोलि आठ बजे आ उ म हेर्छु कति घटा सम्म मिल्छ म मिलाइदिन्छु भन्नु भयो मैले हुन्छ भनेर फर्किये। पिरहरु आँशु सङै बगेर हो या काममा आशा को किरण देखा परेर हो त्यो थाहा छैन तर मन धेरै नै हलुको भयो।

भोली पल्ट देखिनै काम सुरु गरेँ। हप्ता को १५ घन्टा काम मिल्यो हिसाब गर्दा अर्को सेमेस्टेर् खान र बस्न त पुग्ने रहेछ तर पढाइ के गर्ने सोचेको थिन। दुइ हप्ता पछि पहिलो चेक् आयो। तेस्लाइ ओल्टाइ पल्टाइ गरेर हेरिरँहे। खुसि को सिमिना नै थिएन। जिन्दगि को पहिलो कमाइ कस्तो महत्तोपुर्ण हुँदो रहेछ, खुसि ले मन नचिरहेको थियो। तेस्लाइ  जम्मा गरेँ बैन्कमा अनि बस् चढेर लागेँ मल तिर। त्यो पैसाले बाबा आमा र भाइ लाइ केहि किनिदिन मन लग्यो। अनि बाबालाइ जुत्ता र स्वेटेर्, आमालाइ हात मा बोक्ने ब्यग अनि स्वेटेर् र भाइलाइ खेलौना मोटोर् साइकल् अनि ज्याकेट किनिदिँये र जसरि भएपनि पठाइदिन्छु भनेर राखेँ।पैसा धेरै थिएन तेसैले आफुलाई केही किँनिन।

मल बाट फर्किए पछी कोठा मा आएर घरिघरि त्यो समानहरु हेरिरहेँ। आफ्नु कमाइले पहिलो चोटि केहि किनिदिएको थियेँ धेरै पछि मन् खुलेर रमायो। सोचेँ बाबा कति खुशि हुनुहुन्छ होला, आमाले त झन् सबैलाइ देखाउनु हुन्छ होला छोरिले पठाइदिएकि भनेर अनि भाइ कति रमाउछ होला। आएको पैसा सबै सिद्याउदा एक्थोपा पनि पिर् लागेन उल्टो धेरै पछि अनौठो आनन्द को अनुभब गरेँ।