ए लौ, दशै नि आयो है, के छ त गाम्ले पिलान?

ठुल्दाइले हाउँरो चौतारी, पारि दौतारी र बल्खु गाम भरि दशै नै दशै को हावा छरिसकेछन के रे ।

चित्रे, ठुलि, हाउँरो पिलान थाहा पायौ हैन ? नवमि दिन शन्सरबार अरे, ब्यानै देखुन जम्नु पर्छ है । ठुल्दाइसित कुरोकानी भइसको ।

क्रेजि लप्पु स्वाअत अरें है, ह्याँ मलाइ चने भन्छन गाम्लेहुरले । हाउँरा जिम्माल, उहि क्या बिर्खे माइला, उनका जिम्माल्निले मुयाँ मारेदेखुन नियास्रो मान्दै थे, नलि खुट्टो दुखो छाति घ्यार्र घ्यार्र भो भन्थे अब लप्पु आ'सिन त मजा हुनि भओ गाँठे । बरु पुण्टेआ नाउँ सुन्या छ कि नाइँ कुन्नि ? मा'पाको छ, जिम्माल लै देखि सहन्न तेइ भ'र लप्पुलै नि देखि सहन्न कि जसो लाउछ के रे । हुन ता भउते छन पुण्टेआ हावा फुस्काउनि, तेइ भ'र चिन्ता सिन्ता लिन पर्दैन के रे । उस्तै परे पुण्टेआ चिल्लो तालुआँ हामी नि दुइचार हात प्याट्ट पारम्ला के रे । कुरो तेइ हो , रमैलो अरम है ता