यो लोक गीतले सम्झायो -- हाम्रो टोलाँ चै दिउँसै सिबदाईहरु पर्खालाँ ट्वाँट लार चुरोटको ध्वाँ उडाउँदै कोई ठीटी हिन्यो कि --

पानी त खाने खोलाको ---पानी त खाने
फुस्केला तुना चोलाको ---- फुस्केला तुना --

भन्दै झुल्थे ---हामी भुरा पनि तेसैमा भुल्थिम -- कसै कसैले चै सराप्थे अनि त बाताबरण अरु जिवन्त हुन्थ्यो --

सबनम त गै गै अब उफ्री पनि यसरी अनिमियत भएसी हाम्ले के गर्ने?