अफशोच ! तिम्रो पनि नामो निशानी रहेन !

जलाएं आफूलाई यति धेरै कि खरानी रहेन !

तिम्रो उज्यालो हेरेर काफी अन्धो भै सकेछु

रगतको नाताहरु समेत चिनाजानी रहेन !

तिमीले अरुको अंजूलीमा भरेको झंकार सुनें,

मेरो पनि तिमीबाट मात्र पिउने बानी रहेन !

नानाथरि सुनाउनेको मनोमानी कति सहुं ?

तिम्रो प्रसङ्ग चल्दा मैले गर्ने कुराकानी रहेन !

गहिरो पींधमा झरेर मनले नाली पिई रह्यो

मेरोनिम्ति जब तिम्रो सागरमा पानी रहेन !