ओह्हो, होइन दीप ब्रो लाई त मेरो परिचय सय प्रतिशत रहेछ। नत्र कसरी थाहा हुन्थ्यो नगरकोट को कुर? होइन हौ दीप्-जी, चिन्नुहुन्छ र मलाई भन्या? Kinabhaney tyo Nagarkot ko kuro ta dherai-lai thaah chaina. अभ निकालिहाल्नु भो नगरकोट को कुरो। यहाँ साझामा सबैलाई भनिदिम। खास ठुलो कुर त होइन। तन्नेरी हुँदोको कुरो, हामी तीन साथीहरु नगरकोटमा क्यम्पिङ गर्न भनेर टेन्ट, खाना र ९ बोतल Iceberg बियर बोकेर गएका थियौ, त्यो पनि हिंडेर। माथि भ्यू पोइन्ट को मूनी टेन्ट लगाइयो, तर खाना पकाउनीए जागर कसैको भएन। ठिकै छ भनेर हामी तीन भाईले तीन तीन वत ठुलो बोतल को बियर खाए पछी त हामी तिनै जन झ्याप। मात लागेको सूर्-मा हामी तिनै जनालाई आची आएछ। हुनु त यो सार्है dangerous कुरा, भालु चितुवा आउनीएठाउँ मा, राती राती हग्न नजानु पर्ने, कारण तपाईं हरु लाई बिधितै होल। तर हामी तीन अल्लार्हे हरु हग्न गएछौ, कान्ला मून्तिर। झ्याप भएको बेलामा कुरो पनि के के आउनीए हो। आची गरेर टेन्त भा ठाउँ म फर्के पछी हाम्रो ठोलो छलफल भएछ, झन्डै मुक्कमुक्की सम्मै भाको रे - मलाई त् सम्झना भएन, ति दुई साथी हरु ले भन्या। छलफल के म रहेछ भने कोल्ले सबै भन्दा बढी हग्यो भनेर। तिनै जना ले मेरो आची सबै भन्दा बढी भनेर दाबी गर्न थालयौ रे। मैले चै, मातेको सूर्-मा, खुक्कुरी र टोर्च्-लाईट बोकेर गएछु गू नाप्न। ति मोर हरु पनि मेरो पछी पछी आएचन। साचै नै मेरो आची तिनी हरु को भन्दा बढी रहेछ। यो कुरा सबै मलाई थाहै छैन। भोलि-पल्त बिहान पो मरी मरी हाँस्दै भन्चन केटो हरु, "तेरै गू धेरै।"