उ जो छ काम वाममे टेन्सन भइलियो हुजुर। एक्टा दादिमा आइलिनुभयो र भन्नुभयो हम्रो सुन्त्लीको बिमारि भएछ। सोधेँ के भइलिएछ त भन्नुहुन्छ अगारि राखेको खानेकुरा खाँदेन, उठेर बस्देन खालि सुतेको सुते छ। हमि सोध्यो और के के लक्षन छ भनेर त भन्नु हुन्छ, जल्दि घइरको हिन त रस्तामा बताउँछु। त हमि गियो दादिमाके संग, त रस्तामा सोध्यो हमि और के के हुन्छ भनेर। भन्नुहुन्छ, पहले भि यस्तो भएथियो त दुसरा डक्टर इन्जेक्सनवा लगाएको बादमा ठिक भयो। हमि सोचेँ के भएछ भनेर फिर से सोधेँ घइर पुग्ने टेममा, दुध वुध खिलाउनु भएछ भनेर? त दादिमा बुह्रि भन्छ सुन्तलीलाई थोडै दुध खिलाउने हो सला सुन्तली जो छ ५ रोज से दुध दिए छेन। हम्रो दिमागके भेजा आउट भइलियो, कैसन बात कर्छ बुह्रि मान्छे भनेर। जब घइरको पुग्यो तब् हमि थाहा पायो हुजुर दादीमा भैँसवाके नाम सुन्त्ली रखेछ। खेँ... खेँ ...खेँ....