मैले देशवासी ठानेर उसको हात मागेँ
तर ऊ त अलग, जातको निस्कियो
अलग काँठको निस्कियो
बात बातमा रिसिने अलग भातको निस्कियो
मैले त हात मात्र हैन, सदाको साथ समेत माग्न खोजेको थिएँ,
तर ऊ त पल पलमा घात गर्ने कुजात निस्कियो।
परिवर्तनको संघार टेकेका , अर्वाचिन हामीहरू
कुन्नि किन आज एक अर्कासंग यो बिघ्न झस्किएका ?
मान्छेका आकृतिहरू चिर्न सशस्त्र निस्किएका !
कहीँ नाकको चुच्चेपन, कतै आँखाका चिम्सापन नियाल्दै
शरीरका रौँ हरू मा हामीले मान्छेको परिचय बियाँल्दै
कुन उन्नतिको शंखघोष गरेका?