स्वर्णिम तारेमाम्! पाटी भन्दा खेरि झुर्लुक्क सुम्झे. हाम्रा गाममा पैञुँ फुलेर सेतारम्मै हुनी बेला भैच केरे अनि अब वनभात खान जानी भनेर आम्नी शंसरबार लुवा सुवा धोओर टंगालोमा सुका'र हामी नि जानी भन्याहम्. तिमेरुका गाममा पैञुँ फूल्दैन पैञुँको रहरै होला बरै आओ न्त उसो भे.