आदरणिय साझाबसीहरु, मेरो यो पहिलो रचनालाई यतीबिघ्न मन पराईदिनु भएको मा यहाँहरुलाई मुरी का मुरी धन्यवाद चढाउँदछु। अव त बाँकी भागहरु पनि यत्तीकै रोमाञ्चक भएनन् भने? डर पो लाग्न थाल्यो। तैपनि बाँकी भागहरु पनि यत्तीकै रोमाञ्चक बनाउने प्रयत्न गर्ने नै छु। मैले बाँकी भाग लेख्ने समयनै पाउन सकिराखेको छैन, के गर्ने कथा मात्र लेखेर हुँदैन रहिछ, मुखाँ माड पनि त हाल्न परो नी हैन त। जे होस चिन्ता नगर्नुहोस्, तपाईहरुले यत्रो माया दि हाल्नु भो, म समय निकाल्ने नै छु। मी नाईस गाय ज्यू, मेरो यो तुच्छ कृतीलाई उत्कृष्ट भन्नुभएकोमा धन्यवाद छ यहाँलाई, प्रतिक्षा गर्नुहोस म छिट्टै नै आर्को भाग ल्याउने छु। प्रिटी जी, क्रमश पनि जिवनको एक साश्वत सत्यनै हैन त। नानु जी, म तपाईलाई यो मेरो पहिलो रचनानै हो भन्ने आश्वासन दिन बाहेक के नै सक्छु र? मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद। कक्षा ५ मा हुँदा नाटक खेल्या बाहेक अरु केहि सम्झना छैन। हेत्तेरिका!! जी, नारायणगढ भन्दा टाँढीनै ठिक होला जस्तो लाग्यो, टाढी सम्म त साथनै छ नी हैन? आधा घण्टा एक्सट्राले पुगेन के। मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद। राहुल भाईसाहेव, अव म ईञ्जिनियर नभएकोले खै के भन्ने, कमललाई सोधेर उत्तर दिम्ला, कसो? मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद। नेपाल को छोरा (अव नेपाल को छोरा भन्दा त नेपालका सबै १ करोड ४५ लाख पुरुषहरु परे खै के भन्ने), अगी भने झै क्रमश पनि जिवनको एक साश्वत सत्यनै हैन त। अनी हैन हजुर म काठमाण्डौ ईन्जिनियरिंग कलेजमा सिभिल पढ्या हैन, अव हैन भने के पढ्या त भनेर चै नसोधम ल, यत्ती मात्र भन्न सक्छु की, म यो अम्रिकामा कम्प्यूटर ईन्जिनियरिंग पढ्या। तात तातो चिया जी, रोमाञ्चक हुँदै गयो र भन्या? मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद। आर्को भाग आउँछ प्रतिक्षा गर्नुस न प्लिज। अमेजिङ्ग जी, उक्त हरफहरु सत्य हैनन् र? हाँसौ हाँस्न चै पर्छ जिन्दगीमा। मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद। पवनचा जी, मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद। कुश जी, लव पनि साथै छन्की, जे होस मेरो यो कृतीले तपाईको परिक्षाको तनावग्रस्त समयमा राहत प्रदान गरेको सुन्दा म हर्शबिभोर भएँ। परिक्षामा राम्रो गर्नुस, शुभ कामना यहाँलाई। स्लाकेडेमीक ज्यू, लौ हेर यहाँले त के गर्या त्यो भन्या, मेरो यो तुच्छ रचनालाई ‍विश्लेषण गर्न थाल्नु भएछ, मेरो त नाक बढेर यो मनिटरलाईनै छुन थाली सक्यो। जे होस मन पराईदिनु भएकोमा धन्यवाद।