साझामा आयको २ बर्श हुदापनि मैले यो thread पढेकै थिइन, कथा कविता सम्बन्धि होला भन्ने गेस् गरेको थिय, तर हिजो राति ११ बजे तिर assignment गर्न लागेको बेलामा हाम्रो साझा चौतारिमा के हुदैछ भनेर यसो हेर्न लागेको बेलाम यो thread ma आउन मन लाग्यो अनि ब बिस्ताराम गय बिहान ५ बजे, class मा झुलेर त्यो बुढि Professor le हेर्नुसम्म हेरि, कहिले स्कुल छुट्टि होला र बाकि भाग पढ्न पाउला जस्तो लाग्यो, १५ मिनेटको ब्रेकमा पनि लाइब्रेरीमा गयर पढे। अहिले बिहानको ३ बज्यो र बल्ल सबै कथा पढेर सके। Om दाइलाइ मेरो धेरै धेरै धन्यबाद तर मन्जुको मनको कुरा नबुझ्नुभयकोमा रिस् पनि उठ्यो, कथा वास्ताविक होस् या काल्पानिक SAD ending चाहि मलाइ मन पर्दैन तर सोचेजस्तो त कहा हुन्छ र सधै, मेरा केहि जिग्यासाहरु Om Dai lai के तपाइले आफ्नो बुबा जस्तो ब्यक्ति मानुभयको ब्यक्ति घनश्याम सर् लाइ पनि आफ्नो बिहामा बोलाउनुभयन? (Forget abt asking his decision abt getting married) Then what was his reactions when he heard abt that? मेनुका भाउजुलाइ मन्जुको र तपाइको बारेम नभन्नु पनि तपाइले मन्जु गुमाउनुको कारण हो कि? (before marriage) तुरुन्त तपाइको यो कृति पुस्तकको रुपमा हेर्न पाउ भाइ/Amazing